Vörðuvörðurinn og stóllinn hans.

Stóllinn er alltaf þarna, ávallt auður, en snjáður mjög; augljóslega mikið notaður. Einn daginn var mér sagt að vörðurinn ætti hann. Rauðhetta sagði við mig, "þarna á stólnum situr hann á verði vörðuvörðurinn".

Ég hef aldrei séð vörðuvörðinn, en ég hef setið í stólnum hans og séð allar vörðurnar, séð það sem hann sér; vörðuvörðurinn úr vörðuvarðarvarðstólnum. Skil því hví hann segir fátt, virði þögn hans!

Þögn varðar ekki leiðina að sögunni, sannleikanum, en er minnisvarði átaka sem ekki má herma. Hún er minnisvarði hans, varðan hans ... þögnin.

Í dag eru vörður ekki leiðarvísir, í þeim finnst engin leiðbeining eða leiðrétting. Þær eru minnisvarðar. Minnisvarða þarf að verja. Til þess þarf verði. Til þess þarf stóla.

 

Hér er hægt að skoða stólinn.