Hjarðfullnæging

Kæru vinir, 

Hjörðin fékk það í gær. Fullnæging þessi er svo sterk að undir tekur um hjarðlendur allar.

Það er því nú sem hjörðin fagnar, syngur söngva samda til handa sjálfumgleðinni, stígur sigurdans í takt við hjartslátt drambsins. Stór er sigurinn, mikil er stundin. Allir saman nú.

Vegna sigursins vex hjörðin nú ört, hraðar en jökulvatnið í stórhlaupi.

Hjarðhjalið undirtekur í hljóðakletti lýðskrumsins:
"Þetta var nú alltaf mín skoðun"
"Áfram við!"
"Sagði ég ekki"
"Viðbrögð sumra eru með ólíkindum"
"Takk allir..."
"Til hamingju við!!!"
"Fólk er svo litríkt og fyndið."
"Það er svo gott að vita af fólki sem stendur með okkur. Erum að æla á liðið..."
"Húrra, okkur tókst það"
"Til hamingju Ísland"
"Sigur!"
"Takk kæra samfélag fyrir samstöðuna, stoltið og hugrekkið!"
"Hvað var fólk að hugsa sem ekki áttaði sig á þessu"
"Ótrúleg skilaboð frá lítilli höfuðborg - með stórt hjarta og mikinn metnað"
"Til hamingju öll, þetta er merk stund"
" Er þessi þjóð og þjóðarsál ekki meiriháttar!!"

Næsta skref hjarðarinnar er að finna mig, þig og öll hin sem ekki náðu saman við hana, halda okkur aðskildum, einum, benda á okkur og issa. Iss, iss þú ert ekki eins og þú átt að vera. Þú ert ekki eins og við. Þú ert veikt eintak, komdu og leyfðu okkur að svæfa sjálfið þitt.

Það er svo miklu betra. Sofðu, sofðu elsku eintakið mitt, vaknaðu svo sem samtak í okkur - hjörðinni miklu. Hjörðinni einu.

Það er svo miklu betra.

Loftmyndir sýna reyndar að hjarðirnnar eru margar og að hver hjörð er samlit, einsleit, að hún hreyfir sig í samátt, sem er einátt. Þessar myndir sýna líka að í humátt fylgja einstaklingar úr hinátt, sogast að hjörðinni sem svarthol væri. Sem hún er.

Á myndunum blasir við sviðin jörð þar sem hjarðirnar hafa farið um, líkast til verður þarna örfoka eyðimörk mannsandans - gróðurvin forræðishyggjunnar.

En ég veit að þegar betur er að gáð, ef hægt er að komast í návígi við hjörð, blasa við einstaklingar, ólíkir, mis lyktandi, örðuvísi þenkjandi.

Ef þeim er náð frá hjörðinni koma í ljós einstaklingar sem virða rétt þinn, rétt minn og rétt okkar. Ef tekst að tryggja að þeir virða líka sinn eigin rétt, rétt einstaklingsins - að þeim lærist að sá réttur er allra rétta réttastur. Þá vinnum við orrustur. Virðing fyrir rétti annarra án virðingar fyrir sínum eigin rétti breytir einstaklingum í hjarðfífl. 

Dansinn mun senn dvína, þá þegar höfgi sígur á sigurvökuna sundrast hjarðirnar, dreifast um sviðnar lendur fjölhyggjunnar, þá róast samstaklingarnir. Kannski að þá sé lag?

Annars bíða þau öll eftir næsta kalli, það kemur, fyrr en haldið er.

Sjáumst þá kæru vinir, tökum slaginn aftur, en munið að líkast til munum við lúta í lægra haldi, þá sem nú.

Um sinn.

Kveðja,
Viggó

Hætt við klámráðstefnu hér á landi

Forsetinn, Bill Gates og framtíðin

Ég var að lesa yfir ræðu Ólafs Ragnars sem hann flutti á Microsoft Government Leaders Forum í gær (30.jan) í  Edinburgh, nokkuð góð ræða svona heilt yfir.

 

Það eru að vísu slæmir kaflar þarna innan um, svona rétt eins "strákarnir okkar" hefðu verið á ferð, einnig er hann ekki alveg að nota það "lingó" sem menn nota í bransanum. En það er svo sem ekki við því að búast enda maðurinn alls ekki í bransanum. Eins og menn vita þá er hann í: Forseta (og stundum ekki) bransanum.  

Það er víst topp jobb.

 

Ég er að velta því fyrir mér hvort að Ólafur Ragnar ætlaði sér virkilega að vera "kúl" eða hvort það var "bara óvart" þegar hann segir:

"It is a paradox of our times that although the economies of France, Germany, Great Britain and the other G8 countries form an exclusive club, ..."

 

Nei bara svona í ljósi þess að Bill Gates og Microsoft eru frá BNA er þá ekki svolítið undarlegt að hann skuli skella því ágæta stórveldi í flokki með öðrum.

 

Sísona.

 

Ólafur Ragnar hefði líka vel mátt slá meira um sig þegar hann telur upp kosti Íslands sem kjörlendis fyrir þróunar- og  prófunarstarf.  Hann hefi getað tilgrein hátt menntunarstig og tví- eða fjöltyngi þjóðarinnar - hann hefði getað sagt okkur vera þarna í hæðstu hæðum (satt eða logið), flengja því svo fram að hér væri kaupgeta Jóns með því allra mesta á byggðu bóli (svo ekki sé nú talað um hann séra Jón). Ég held að strjálbýli og landfræðileg einangrun sé líka eitthvað til að hamra á - en einmitt þeir þættir gera okkur Íslendinga sérstaka. Það er slatti af fámennum smáríkjum í þessum heimi, en fá eru þau sem byggja jafn stórt land og við (ORG snertir reyndar aðeins á dreifbýlinu í máli sýnu) og engir sem gera það eins vel og við.

 

Vel hefði farið á því ef Ólafur Ragnar hefði tekið nokkur raundæmi um hversu langt við Íslendingar erum komnir í hagnýtinu okkar á Netinu þegar ríkið á í hlut. Til að mynda hefði mátt segja frá því að 90%+ allra skattskýrsla sé skilað rafrænt og að næstum öll tollafgreiðsla sé það líka. Fjármálamönnum (sem vafalaust hafa verið margir í hópi hlustenda) hefði þótt fróðlegt að heyra að nánast allir einstaklingar og fyrirtæki geri bankaviðskipti sín á Netinu.

 

Á menningarlegum nótum hefði það svo verið töff að dengja fram fullyrðingu um að hægt sé að lesa nánast öll dagblöð og tímarit sem út komu á s.l. öld á Netinu - "free for all". Nokkuð impressíft söff.

 

Reyndar verðum við að drífa í því að koma handritunum okkar á stafrænt form þ.e. sem er nothæft almenningi. Í þessu samhengi má til gamans geta þess að The British Library hefur gefið út nýja útgáfu af "Turning the Pages" sem er sérstaklega þróuð fyrir Windows Vista. Á vef BL er hægt að skoða fjölda meistaraverka m.a. vinnubækur Leonardo da Vinci þar á meðal s.k. Codex Leicester sem einmitt Bill Gates á. Hann keypti þær á uppboði 1994 fyrir 30.8M USD. Súper díll, býst ég við. Reyndar segir sagan að frúin hún Melinda hafi ekkert verið alltof glöð þegar hann mætti heim og tjáði henni að hann hefði keypt eldgamla rissbók fyrir þessa upphæð. 

 

Í áratugi hafa menn  í upplýsingatæknigeiranum flutt sama mál og Ólafur Ragnar talar nú um í ræðu sinni. Þessi hugmynd lítur að því að Ísland séu öðrum löndum betur fallið til þess að þróa og prófa tækni og tól framtíðarinnar á.

 

Persónulega hef ég rætt þessi mál við fulltrúa nokkurra tæknifyrirtækja í gegnum tíðina, þar á meðal menn hjá Microsoft - oftast hafa þetta nú bara verið einhverjir Jónar, stöku meðal Jón hef ég þó nælt í og í það minnsta einn séra Jón. Mér hefur líka alltaf fundist það meika sens að fá hingað fyrirtæki eins og Intel eða AMD, en framleiðsla örgjörva og minnisrása krefst talsverðar orku.

 

Ísland er best!

 

Við höfum svo sem séð nokkur smá skref í þá átt að útlend tæknifyrirtæki vilji gera eitthvað hér og þó svo að okkur hafi ekki enn tekist að laða til okkar stór dæmi þá er það einungis spurning um tíma. Framlag Ólafs Ragnars mun án nokkurs vafa hjálpa til.

 

En hvers vegna hefur ekki tekist að laða hingað fyrirtæki úr UT geiranum? Fyrir því eru margar ástæður og er nauðsynlegt fyrir okkur að kafa vel ofan í þessa þætti sem fyrst. Akkúrat núna dettur mér þetta í hug:

• Þvert á viðtekna skoðun þá er hér skortur á hæfu vinnuafli 
• Netsamband okkar við umheiminn, algjört lykil atriði í þessari umræðu, er fjarri því að standast skoðun
  
• Markaðurinn er lítill og einsleitur
  

 

Nú svo má spyrja, hvers vegna íslensk stjórnvöld (hum og atvinnulífið) hafa ekki rutt þessa braut betur? Höfum við ekki haft nægilega sterka trú á hugmyndinni?

Ég ætla að enda þetta hjá mér á niðurlagi úr ræðu Ólafs Ragnars en það hljómar svo:

"Those who realise early on that the 21st century will be a renaissance era for democratic and technologically advanced small states will gain a competitive advantage in the years to come."

Það verður bara að segjast eins og er að ég skil ekki alveg hvað hann er að segja, því gerði ég tilraun til þess að þýða textann: 

Þeir sem átta sig snemma á því að þessi öld mun vera endurreisnartími fyrir lýðræðislega og tæknilega langt komin smáríki munu öðlast samkeppnislega yfirburði til framtíðar.

Einmitt það já!

Bill Gates tók vel í boð um að koma til Íslands