Taktur tafs og tuðs sleginn í moll og anda jafnræðis - meistaraverk?

Þetta köllum við umræðupólitík af mýkstu gerð. Hugsið ykkur nú hvað ríkisstjórnarfundir úti á landi eiga eftir að gera fyrir fólkið í hinum dreifðu byggðum landsins. Hér á ég ekki aðeins við beina efnahagslegu innspýtingu sem slíku fylgir, ss:

• Flugfélagið selur kannski hálfa vél, sem þarf að þjónusta á fundarstað
• Fundarsalur er leigður
• Bakkelsi er keypt hjá bakara
• Eitthvað þarf að útvega af drykkjarföngum
• Hugsanlega fá einhverjir leigubílstjórar túr, í öllu falli þarf einhver farartæki
• Líkast til verður svo boðið til kvöldverðar
• Það þarf síðan að þrífa eftir allan þennan umgang
• Við þetta má bæta staðbundnum margfeldisáhrifum vegna alls þessa

Þetta allt er auðvitað stórkostlegt. En það er langt því frá að fundir sem þessi séu aðeins jákvæðir í beinu efnahagslegu tilliti, nei og nei, óbeini ávinningurinn sem "landsbyggðarlýðurinn" hefur af því að fá til sín ríkisstjórnarfund er miklu meira virði. Sjáið til, að við slíkar kringumstæður er ríkisstjórnin í svo miklum og góðum tengslum við landsbyggðina og tekur ákvarðanir í þeim anda - í því fellst jöfnuðurinn og já, stjórnkænskan!

Ég veit að maður á ekki að skrifa það sem ég ætla að skrifa, en ég finn mig knúinn til: Þetta eru hálfvitar. Hvernig væri að fara að drullast til þess að gera eitthvað sem skiptir máli.

Að því sögðu biðst ég forláts.

Ríkisstjórnarfundur á Akureyri