Bankarán um hábjartan dag

Ef marka má umræðuna í þjóðfélaginu þá virðist almenningur vera þeirrar skoðunar að bankarnir séu að ræna viðskiptavini sína og það um hábjartan dag.

Ég rakst á auglýsinguna sem fylgir hér með, fannst að hún endurspegli almenningsálitið með nokkurri nákvæmni.

Ég elska lyktina af sigri

Til hamingju strákar!

Nú er bara að fylla dalinn okkar af þessari sömu sætu lykt, þannig að það flæði uppúr (bara að stíflan haldi) - ég bý efst í Sigurhæðum og þangað vil ég finna lyktina næsta haust. 

Náðuð þið þessu? 

Áfram veginn, leiðin er greið.

Fylkir fagnaði sigri á Reykjavíkurmótinu

Minn don á jörðu

 

Donald Crowdis er 93 ára Kanadamaður, fæddur á aðfangadaga 1913, hann er talinn einn af elstu bloggurum í heiminum.  Ég hef áður skrifað nokkrar línur um Don sem sjá má hér.

 

Ég "þekki" Don í gegnum blogg hans sem ég hef lesið reglulega í nokkra mánuði, upplifun mín af þeim lestri, af þessum kynnum mínum við öldunginn er mögnuð. Hann kemur sífellt á óvart í  efnisvali og eru efnistök hans slík að aðdáun vekur. Ég sveiflast með honum, tek dýfur, á stundum sveigir hann mig af leið, minni leið -- ég hef ríka tilhneigingu til þess að vera honum sammála. Í þessu samhengi eiga þessi orð hans vel við: "So who are you? Who I am depends on where I am, and with whom I am. All right -- like the rest of us, I'm not sure."

 

Í "návist" hans er ég stundum -- oft, allur annar en ég er!

 

Nú er ég hræddur um Don, óttast um heilsu hans, hann hefur ekkert skrifað síðan 14. febrúar  -- svo langur tími hefur ekki liðið á milli skrifa hans á 7 mánaða "löngum" bloggferli hans. Ég sé að hreinsað hefur verið til í athugasemda færslum við síðusta blogg hans, tekin út einstaklega ógeðfeld orð sem greinilega voru skrifuð af hættulega sjúkum aðila.

 

Don vill ekki fara, hann hefur komið inn á dauðan í skrifum sínum, þetta skrifaði hann í ágúst s.l.; "I do not know who said it -- it might have been myself -- but I hate to die; I want to see how it all turns out!"

 

Nú Í janúar bloggaði hann um að stundin, stóra, endanlega, væri í nánd og sagði m.a. þetta:

 

I've floated on the remark "Been there, done that" for some time now, but the notion that the moment is approaching when I can no longer say this bothers me. The truth is, I don't want to go. 

 

Mér finnst viðeigandi að birta hér mánaðar gamlar hugleiðingar Dons um blogg, þessar hugrenningar hans og framsetning þeirra eru gott dæmi um skarpan og hnyttinn hug hans og stíl:

 

Thursday, February 01, 2007

Blogs: Servant, Master, Or Free Mouthpiece? 

I am now a veteran of fifty or so blog posts, but like all the rest of you, I have cogitated for years, which for me is generations. I have thought and written about my various opinions, and about all the wisdom which must have been repeatedly worked out and then lost again throughout the millennia. In light of this, I am impressed beyond words (well, almost) by the arrival of this form of communication called the blog, which, at the very least, equals the invention of the printing press. Read that, and remember that it is coming from one (me) who is regarded (by me and others) as glum and difficult where words are concerned, and generally not inclined to be effusive.

Blogs are wonderful. Vanity is served at once. If you don't listen, it is your fault. Also, by the very nature of the medium, your audience sorts itself out. Readers don't pay anything, so they really can't complain. Anyone can join in, rebut, whatever -- surely this is democracy, whatever that is, at its most lively and pushy. In the realm of human communication, blogs seem to me to be the atomic units that transistors are in the world of digital devices that surround us.

Having said all this, I am careful, questioning, and a little frightened about the future. I do not think that we, with our unique facility of language, are to be trusted with much. But at the same time, I don't want to stop the momentum of whatever it is that will emerge from the tunnel. Stay tuned.

posted by Donald Crowdis @ 8:44 PM

 

Don ég er hér -- stilltur á þig!

Í heimsókn til Vista

Menn (Mbl.is) ættu að hafa það í huga hvaða heimildir þeir eru að nota, þó svo að rækilega sé getið heimilda í þessari frétt þá get ég ekki ímyndað mér að margir þekki til IT-Enquirer eða Pfeiffer Consulting. Hvað þá að fólk átti sig á því hverskonar "fréttastofa" IT-Enquirer er, en ég treysti mér til þess að fullyrða að úr þeirri átt hefur sjaldan komið gott orð um vörur Microsoft eða fyrirtækið sjálft, en tel líklegt að þessu sé öfugt farið þegar fjallað er um Apple.

 

Hvað Pfeiffer Consulting áhrærir þá finnst mér líklegt að þeir séu beint eða óbeint á  mála hjá Apple.

 

Um skilvirkni. Það að ég geti yfir höfuð dottið inn í annað umhverfi en það sem ég þekki, stigið þar upp í bíl og komist leiðar minnar byggist á því að mannskepnan hefur í árþúsundir þróað leiðakerfi og vegvísa.

 

Samt er það svo að mér gengur ekkert voðalega vel að aka um í erlendum borgum þar sem ég þekki mig ekki, það getur tekið hrottalega á taugarnar. Sem betur fer hafa allar slíkar æfingar hjá mér reddast og það stórslysalaust. Eftir að leiðsöguforrit tengt GPS fóru að vera fáanleg þá hefur stór stressþáttur verið feldur út úr jöfnunni og hefur stressstigið lækkað talsvert, ánægjan hefur hækkað í sama hlutfalli.

 

Ég er þrælvanur PC notandi en gerði mér samt grein (hum, kannski þess vegna) fyrir því þegar ég setti Vista upp á tvær vélar heima að ég ætti eftir að hnjóta um eitthvað. Ég var undir það búinn, rétt eins og ég er undir það búinn þegar ég ræsi bílaleigubílinn í Köben. Vista er en útlent í mínum huga, ég kannast vel við umhverfið, það tilheyrir mínum menningarheimi, en ég veit ekki alveg hvernig hlutirnir ganga fyrir sig í þessu landi.

 

Ég fagna því að svo sé, þetta þýðir að gerðar hafa verið breytingar - ég hef trölla trú á breytingum.

Dæmi (það helsta) um hluti í Vista sem ég næ ekki alveg sambandi við er Vista Explorer, nánast allt annað er beint (beinna) af augum. Á þessari stundu ætla ég ekki að fullyrða um ástæðuna fyrir því að ég er ekki að tengja við Explorer; er það vegna þess að ég orðinn gamall hundur, vegna þess að þetta er vond hönnun eða vegna þess að ég er ekki að átta mig á breytum tilgangi - nýju samhengi hlutana. En það læðist að mér sá grunur að eftir að ég næ að skipt yfir í Vista að þá muni ég nota Explorer með öðrum hætti en ég er vanur (rétt er að taka það fram að tölvan mín er enn á XP).

 

Heilt yfir er Vista flott kerfi með fullt af nýjum og gagnlegum hlutum og það er þægilegt í notkun. Ég get talið upp fjölda hluta sem mér finnst blasa við að sé mikil framför; grafíkin, litir, leturgerðir, leit ávalt til staðar, skjá-gadgetin á hliðarstikunni, stjórnforrit eru öll auðveldari í notkun og sama gildir um ýmis fylgi forrit (move maker, photo gallery, mail, contacts, calenda, o.s.frv.).

 

Ég hef áður tjáð mig um Vista sjá hér og stend við að fólk ætti að láta nokkra mánuði líða áður en það uppfærir stýrikerfi á eldri tölvum (tja. hún má ekkert vera of gömul). En tel að fólk ætti ekki að kaupa nýjar tölvur nema með Vista (þetta á við um einstaklinga, annað getur átt við um stór notendur).

Vista sagt hamla skilvirkni

Viggó á afmæli í dag.

Nafni minn og uppeldisfélagi hann Viggó viðutan á afmæli í dag, hann er fimmtugur.

Það má rifja upp sögu félagans hér.

Það vekur athygli mína að ekki er til ensk útgáfa af Viggó, það vissi ég ekki. Má væntanlega skýra ýmislegt sem miður hefur farið í engilsaxneskrimenningu með þeirri staðreynd.

Takið eftir því að á wikí síðunni hans Viggó viðutann er tekið fram hvað hann heitir á íslensku, ég velti því fyrir mér hveru margar aðrar persónur úr hámenningarsögunni geta sagt það sama?

Til hamingju kallinn.

Hey og ég bið að heilsa Sval, Val og Gormi...

 

Ert þú að farast úr stressi?

Er of mikið að gera hjá þér? Ert þú undir of miklu álagi? Ert þú að farast úr stressi? Flest okkar getum sem betur fer svarað þessu neitandi, en því miður eru það nú samt alltof margir sem telja sig vera undir of miklu álagi dagsdaglega. Annað er, og er það hálfu-alvarlegra, að fullt af fólki gerir sér ekki grein fyrir því að álag er farið að hafa veruleg áhrif á heilsu þess.

Hér að neðan er einfalt stresspróf sem gefur ágætis vísbendingu um hvar maður stendur stresslega séð. Myndin (hægt er að smella á hana og svo aftur til þess að stækka) sýnir 18 hreyfingalausa hringi sem allir eru eins. Horfðu á myndina, ef þér finnst að hringirnir hreyfist þá er réttast fyrir þig að hætta tafarlaust hverju því sem þú kannt að vera að fást við og er rökrétt næsta skref að hafa samband við: HEILSUSTOFNUN NLFÍ - GRÆNUMÖRK 10 - 810 HVERAGERÐI - SÍMI: [phone] eða tölvupóstur [e-mail]

Ef þú heldur að brögð séu í tafli þá skalt þú prenta út myndina (jafnvel í s/h) og horfa á hana þannig.

Hérna er annað sambærilegt próf.

Á myndinni hér fyrir neðan eru tveir höfrungar, ef hvorugur þeirra hreyfist þá ert þú sennilega í góðu standi, ja nema ef svo ólíklega vilji til að þú sjáir eitthvað annað en tvo höfrunga - ef svo er þá gildir sama ráðið og við prófinu að ofan.

Langar þig að dunda þér með og við Britney?

Auðvitað er hægt að koma þessu í kring með hjálp Netsins - frítt vitaskuld. Nú getur fólk leikið sér með hana Britney, skelt á hana brúsk, svona hér og hvar!

Allveg hreint ótrúlega gaman og sérstaklega gefandi....

Forritið er hér - góðar stundir. 

Líkur á krabbamein í blöðruhálskyrtli má greina betur með nýju prófi

Ég tel sjálfan mig auðvitað ekki vera í áhættuhópi vegna þessa. Ég tilheyri ekki neinum áhættuhópum - þetta er mottó hjá mér. En fyrir alla aðra þá er þetta stórfrétt og meira að segja góð stórfrétt - það er nú ekki of oft sem maður rekst á þær slíkar.

Krabbamein í blöðruhálskirtli tekur líf um 27.000 bandarískra karlmanna á þessu ári. Árlega eru greind um 200 tilfelli hér á landi (sjá hér) og hefur tilfellum fjölgað verulega ár frá ári (kannski vegna fleiri / betri prófa), sem betur fer hefur dánartíðni lækkað talsvert líka (en undanfarin ár virðast mér að um 20 hafi látist á hverju ári).

Hérna er fréttin á MSNBC en tengt henni er að finna talsvert af efni um krabbamein. 

Ekki vildi ég þessa Lilju kveðið hafa

Steingrímur Joð fór hreinlega hamförum í Silfrinu í gær - hann kom með kjálkafalls yfirlýsingu af dýpstu gerð. Það var hins vegar óheppilegt að þáttastjórnandinn virtist hafa misst af þessu. Ótrúlegt sem það er.

 

SJS metur það greinilega svo að stórkostlegur sigur hjarðarinnar  yfir blessuðu "klámfólkinu" hafi skapað aðstæður, kjörlendi, til þess að sá heilum helvítis helling af forræðishyggjufræjum í gróðurlausa slóð hjarðarinnar. Hann er svo viss um að mat hans á aðstæðum sé svo afdráttarlaust rétt, að hann fór á harða "hlaupum út í búð" á eftir fræjum. Vissan og kappið var svo mikið að hann taldi sig geta sagt hlutina eins og hann hugsaði þá, umbúðarlaust, skýrt og klárt - NETLÖGGA er málið.

 

Með þessu afhjúpar hann ótrúlega forneskjulega hugsun sína sem sýnir að hann er svo djúpt sokkinn í forræðisforað að ekki verður séð að manninum sé við bjargandi.

 

Eftirfarandi er endurritun úr viðtali Egils við SJS. Úr umræðu um femínisma þar sem Steing. Joð á greinilega erfitt uppdráttar, dettur umræðan inn í þetta:

 

Egill spyr "Finnst þér koma til greina eftir þessa klámumræðu að fara lengra með það að stöðva klám?" SJS svarar "Jú, ég vil gera það. Hef alla tíð verið á móti því að þetta væri leyft hér í landinu og hver var nú framsýnastur allra þegar þetta var að hefja hérna göngu sína, það var Hjörleifur Guttormsson sem einn stóð upp á Alþingi og sagði: "ætla menn að leyfa þetta" og það var hlegið af honum! En svona hefur nú tíðarandinn breystst,  að nú vildu margir Lilju kveðið hafa."

Egill spyr þá "Mundir þú vilja t.d. að það væri gripið til ráðstafanna til að takmarka klám á Netinu?" og SJS svarar "Já alveg absalút, ég vil stofna Netlögreglu sem m.a. hefur það hlutverk og ekki síst að reyna að koma í veg fyrir klámdreifingu ....

 

SJS er reyndar að vísa þarna til atvika sem menn auðvitað muna ekkert eftir og lýsa einhverjum tíðaranda sem áhorfendur kannast ekki við og vekur upp spurningar; Að hvað væri leyft? Í hverju fólst framsýni HG? Hverjir fóru að hlægja - allir? Hvað segirðu hvernig hefur tíðarandinn breyst? Er einhver einhverju nær?

 

Nei, Steingervingur Joð þessa Lilju mátt þú eiga alveg einn og sjálfur. 

 

Ég ítreka að mér fannst það ótrúlegt að sjá Egill láta þennan bolta rúlla hjá sér og það í slómó. Egill, menn láta ekki svona tækifæri renna sér úr greipum.

 

Ég fullyrði að SJS á eftir að eyða umtalsverðum tíma og verulegri orku í að verja þessi ummæli sín í komandi kosningabaráttu. 

Heilt yfir sýnist mér að um landsfund VG megi segja að þar hafi fólk tapað sér í frumskógi eigin hugmynda. Heyrði ég einhvern segja eitthvað um korter í kosningar?

 

ES. Hérna er myndband frá því 1993 (frá Canada) - þið vitið árið sem kjúklinga- og svínakjöt var 40 - 50% dýrar en það er nú, á raunvirði sko. Mér sýnist við fyrstu skoðun að SJS sé á svipuðu stigi og fólk var vestan polls á þessum árum. Þannig að kannski er von.

Hvað varst þú að gera fyrir 14 árum?

Hey þú, já þú, hvað varst þú að gera fyrir 14 árum síðan? Ha, manstu það ekki? Við erum að tala um 1993? 

Ekki það nei, skrýtið!

Ég skal hressa aðeins upp á minnið hjá þér. Þetta var árið sem við Íslendingar gengum í ESS, vaskur af matvælum var lækkaður úr 24,5% niður í 14%, Clinton tók við af Bush eldri og ákkúrat á þessum degi fyrir 14 árum var sprengja sprengd undir World Trande Center.  

Síðast enn ekki síst er rétt að rifja það upp að þetta var árið sem kjúklinga og svínakjöt kostaði 40 - 50% meira það gerir nú, þá meina ég á raunvirði.

Þetta eru sko staðreyndir. Sko.

Kannski að ég sé eitthvað meira skrýtinn en ég hef talið fram að þessu, en mér finnst auglýsing frá félögum kjúklinga og svínabænda sem birt hefur verið í blöðum undanfarið (sjá hér að neðan) vera átakanlega auma. Af hverju er miðað við verðlag fyrir 14 árum - en ekki t.d. fyrir 5 árum eða 10 árum? Er það ekki tú blöntlý obbvíus að menn eru hér eitthvað að teygja og toga með því að miða við þetta ár. Og svo hitt, hvaða auglýsingamanni dettur í hug að nota rök eins og; úr því að það er verið að okra á fólki á einu sviði, þá sé nú bara í besta lagi að taka þetta sama fólk í gö... á öðru sviði? Hverslags eiginlega hugmyndavinna er þetta?

Ég er hins vegar sammála þeim að umræður um verðlagsmál eigi að snúast um fleiri þætti en innlenda búvöruframleiðslu. Reyndar er spurning hvort þessi framleiðsla sem hér um ræðir liggi ekki nær iðnaðarframleiðslu en landbúnaði.