Ert þú með kynlíf á heilanum?

Þar sem rótækir femínistar hafa nú upplýst okkur, þetta venjulega fólk, að táknmyndir kynlífs leynast í allt og öllu þá datt mér í hug hvort ekki væri hægt að finna próf sem mældi hversu næmt fólk er fyrir slíkum táknum, heppnin var með mér og ég fann á Netinu próf sem má taka með engri fyrirhöfn.

Hérna kemur prófið:

Horfðu á myndina hér fyrir neðan, getur þú lesið textann í myndinni? Ef svo er hringdu þá í 112 og segðu eitthvað nægilega krassandi til þessa að Víkingasveitin verði ræst út til þess að sækja þig

 

OK, gott að þú skulir enn vera að lesa. Stattu nú upp og bakkaðu frá tölvunni á meðan þú horfir á þessa mynd. Ef þú getur lesið textann í 1m fjarlægð þá þarft þú að leita þér hjálpar, þar til þú kemst í meðferð skalt þú forðast öll samskipti við hitt kynið.

Ef þú getur lesið textann 1,5 - 2 metra frá þá væri réttast að panta tíma hjá sálfræðingi EFOAE (enska; ASAP). 

Nú ef þú getur ekki lesið textann yfir höfuð skalt þú fara að vinna í að komast á góðan "date" EFOAE.

Að lokun læt ég þessa mynd fljóta með:

Uss þetta er ekki neitt...

... þá meina ég auðvitað miðað við það sem verðbólgan yrði ef VG + S + ? kæmust í stjórn hér á landi eftir næstu kosningar. En það verður aldrei! Fólk sér að sér í tæka tíð, er það ekki? Vona ég.

Trúi ég.

Verðbólgan mælist 1.730% í Zimbabwe

Kynjamyndir, klám og klikkaðar kerlingar

(... og hvað eru mörg ká í því?)

Í lok klámvikunnar "góðu" vildi ég skemmta skrattanum og póstaði þá þessum pistli: Sætar stelpur í sundfötum eða vort daglegt klám? Hugmyndin hjá mér var að kalla fram viðbrögð fólks við allt um liggjandi klámi, fá fólk til þess að ræða vort daglegt klám.

Mig langaði að fá viðbrögð þeirra sem sjá klám í allt og öllu, fólks sem sem ekkert verður vart við klám yfirhöfuð og þeirra sem þarna eru á milli.

Einhver viðbrögð fékk ég en þau voru langt frá því að vera eins kröftug og af þeim "gæðum" sem ég hafði vonast eftir. Ég viðurkenni að ég varð, já og er, svolítið súr yfir því.

Í sundfata póstinum vísaði ég fólki á nýja útgáfu af Sports Illustrated Swimsuit, en eins og margir væntanlega þekkja þá hefur SI áratugum saman gefið út sérstakt sundfatablað (undanfarin ár vefur líka) sem oft hefur valdið nokkrum deilum.

Eins og áður sagði þá vildi ég gera þetta til þess að vekja upp fólk og þá sérstaklega harðkjarna femínista (hkf), var að bjóða þeim upp í dans. Ég vil meina að hfk séu fyrir löngu búnir að mál sig út í horn í klámumræðunni (eins og í mörgu öðru) en samkvæmt þeirra skilgreiningu eru myndirnar í SI klám.

Því get ég svo vel verið sammála enda styður það hugmyndir mínar um að hugtakið klám sé ekki endilega neikvætt, að klám komi í mörgum myndum, tónum og litum - að klám sé ekki klám, nema að klám sé. Myndirnar í SI eru bara fínt klám og með þeim skilningi mínum skilur á milli mín og hkf, þær segja þessar myndir bannvöru - enda er klám lögbrot og munið klám er klám, þ.e. það er ekki til mismunandi klám hjá þeim.

Þegar ég var að skrifa um sætu stelpurnar í sundfötunum, kíkti ég á nokkra algenga vefi þar sem sund- og undirföt eru seld, klippti þar út myndir til þess að hafa með póstinum mínum - gert til þess að leggja áherslu á óljós mörk á milli velsæmis og siðleysis. Skv. skilgreiningu hkf eru allar þessar síður að miðla klámi og þar með að brjóta lög -- nú væri gott að hafa Netlögguna hans SJS til taks, láta banna þessar síður, promto.

Síðasta tilvitnun mín í baðfata texta mínum hafði að geyma sprengiefni., ég var með það á hreinu. Til þess að tryggja að það færi ekki fram hjá neinum þá benti ég sérstaklega á það með þessum orðum "og Debenhams (sem keyra á sakleysinu!!!)". Satt best að segja átti ég von á því að einhverjir myndu svara mér og benda á voðaverk Debenhams, segja fólk þar nota velþekktar táknmyndir klámvæðingarinnar til þess að selja - þá hefði orðið kátt í höllinni.

Því miður; ekki stök stuna. 

En ég var algjörlega sannfærður um að sprenging lægi í loftinu, spenann á milli fylkinga var orðin svo svæsin að eitthvað varð að láta undan og þá kom að því; Smáralindarklámið tendraði þráðinn og búmm, það sem á eftir fylgdi var svo í þeim takti sem ég hafði vonast til að skrif mín myndu koma af stað.

Eitt er víst að við mannfólkið upplifun klámið og afleiðingar þess á mjög mismunandi hátt, sbr. þessi fræg viðbrögð Dr. Guðbjargar Kolbeins við myndinni á forsíðu Smáralindarblaðsins, en ég skrifað aðeins um þau í pósti sem ég kalla Táknmynd ofskynjunar.

Nú má helst ekki ræða það mál frekar, það er víst búið að ræða það og það á réttum stöðum sbr. blogg Katrínar Önnu talsmanns femínista:

Annars finnst mér þessi umræða öll gífurlega erfið og viðkvæm. Langar eiginlega ekki til að taka þátt í henni, satt best að segja. Á umræðupóstlista okkar í Femínistafélaginu hefur málið verið rætt - og það er eiginlega lykilatriði - það hefur verið rætt.

... og síðar

Bloggarar hafa farið offari - og á meðan GHK hefur fjarlægt ummælin af sinni bloggsíðu (sem ég geri fastlega ráð fyrir að sé stúlkunnar vegna), þá láta aðrir þau standa og lýsa í heilagri réttlætingu hvað þeim finnst lágkúrulegt að segja svona...

-- sjá blogg Katrínar Önnu

Þetta er úr mínu bloggi um þetta mál:

Hver ert þú Guðbjörg? Hvað gengur þér til? Eða er réttara að spyrja hvað gengur að þér?

Hvers á stúlkan á myndinni að gjalda, hverskonar virðingarleysi er þetta við unga manneskju og þá sem henni standa næstir? Heldur Guðbjörg virkilega að fagfólkið sem vann þessa mynd og fólkið sem ber ábyrgð á auglýsingablaðinu hafi haft þær hugmyndir sem hún gefur í skyn?

Það skal tekið fram að ég hafði ekki hugmynd (og hef það svo sem ekki enn) um hver þessi kona er sem skrifaði, ég vissi ekkert af skrifum Fréttablaðsins eða annarra. Ég ætlaði reyndar aðeins að svara henni á hennar eigin athugasemdarkerfi en það var ekki hægt, því póstaði ég á bloggið mitt, enda var ég furðulostin og reiður.

Nú kemur talsmaður femínista (Anna Katrín) með tilraun til réttlætingar og þá erum það við sem gerðum athugasemdir við skrif Dr. Guðbjargar sem eru vondir menn! Vegna þess að við fjarlægjum ekki tilvitnanir okkar í orð Dr. G, þar sem hún er hún er búin að gera það! Æi stelpur takið ykkur takk.

Ég veit af hverju mín sprengja sprakk ekki, ég er ekki nógu róttækur, ég nota ekki orð eins og "láta taka sig aftan frá", "setja skaufa sína upp í sig", "saklausa hóra".

Gallaður sem ég er.

Ég kíkti vef Debenhams í gærkvöldi og sá að þau hafa skipt um módel, en stúlkna sem var í  auglýsingu um daginn leit ekki út fyrir að vera eldri en 13 - 15 ára. Engu að síður er enn keyrt á sömu ímyndinni:

 

Af hverju er ég að benda á þetta? Ekki það að ég sé að ærast yfir "klámsjúku" markaðsfólki Debenhams, eða yfir þeirri staðreynd að þetta fólk skuli fá að starfa undir verndarvæng siðprúðra íslenskra eigenda sinna. Nei alls ekki, mér einfaldlega finnst svona sexý unglingsstelpu sölumennska ofboðslega döpur, hún fer í taugarnar mér. Ég er bara ekki fyrir ungstelpu hugmyndina, takk.

Tepran ég.

Það er yfirgengislega hallærislegt þegar hálfberar stelpur eru að nudda sér utan í ofursportbíla í þeim tilgangi að selja bílabón, rúðuþurrkublöð eða loftsíur. Svo er það hálfu verra þegar ámóta uppstillingar eiga að selja íslenskar kjötvörur.

"Face it, sex sells!".

Ég held reyndar að strákar, menn, að karlar séu flestir í námunda við mig í skynjun sinni á þessa hluti og þykkja hlutir eins og ég lýsi hér að ofan kjánalegir. Þegar síðan ímyndirnar fara að nálgast ungdóminn, þegar farið er að gæla við ósýnilegar línur sakleysis, varnarlausa gleði æskunnar þá segi ég stopp. Hallærislegt, kjánalegt, allur hálfkæringur hverfur og reiði belgir sig út. 

Þá tilfinningu framkallar Smáralindarblaðið ekki hjá mér og ekki Debenhams "sakleysis línan" heldur, þó hún fer þar nærri og á sess vísan í kjánalegudeildinni.

Þessi umræða á að eiga sér stað og það er rétt hjá Dr. Guðbjörgu að vekja fólk til umhugsunar um þetta, en það verður að velja rétt tilefni, gæta hófs og stillingar, það þarf sumsé að vanda sig. Í sjálfu sér má vel hugsa sér að Dr. G. hefði notað Smáralindarblaðið til þess að hefja þessa umræðu en nálgun hennar hefði þá þurft að vera einhver allt önnur, t.d. að spyrja spurninga; "er þetta dæmi um?", "er þetta í áttina að?", "hvað finnst fólki?" og fyrir alla muni að sleppa öllu tali um aftan-í-tökur.

En sá er einmitt gallinn við aðferðir og nálgun hkf að þeir (þær) fá nánast undantekningarlaust klikkuðu kerlingar stimpilinn á sig.

Geta sjálfum sér um kennt.

Að lokum læt ég fylgja hér með mynd af auglýsingu sem er (var) partur af nýlegu markaðsátaki Dolce og Gabbana. Ég skoðaði vef D&G þegar ég var að leita fanga með myndir í bloggið mitt, ég man ekki eftir þessari mynd sérstaklega en almennt get ég sagt um myndir í þessari herferð að ég var ekki að tengja. Olli þessi auglýsingin verulegu fjarðafoki t.a.m. á Spáni og hafa D&G nú ákveðið að nota hana ekki frekar.

Fyrir þá sem hafa áhuga á að skoða þetta mál frekar þá er "vondum" auglýsingum safnað saman t.d. á þessum vef loveyourbody.

Don til jarðar

Don'inn minn póstaði í dag, stutt og laggott „Ég er ekki dauður”. Það gladdi mig að sjá að ekkert virðist ama að honum sjálfum, þó augljóslega séu erfiðir tímar í fjölskyldu hans.

Færslan hans er hér að neðan og bloggið hans má finna hér:

Thursday, March 08, 2007

I'm Not Dead

To my readers: Family concerns are currently preventing me from posting to "Don To Earth", and from responding to the numerous e-mails that I have received and continue to receive.

Don

posted by Donald Crowdis @ 9:30 PM

Aðvörun - flatskjáir æra fólk

Ég veit ekki hvort að þetta sé tilviljun eða faraldur, en þetta blasti við mér á mbl.is áðan. Mér sýnist að landinn ásælist þá flötu jafnt og danskurinn. Og að við séum jafnvel tilbúin til þess að ganga eitthvað lengra en flestir aðrir til þess að svala löngun okkar.

Alltaf sami krafturinn í okkar, hu! 

Danir óðir í flatskjái

Vont frumvarp til nýrra jafnréttislaga

Baráttudagur kvenna var í dag, það virðist sem mikil pressa hafi verið á ráðherra félagsmála að leggja fram frumvarp til nýrra jafnréttislaga á þessum degi, þó svo vitað sé að þau verða ekki tekin til meðferðar fyrr en á næsta þingi -- fólk hefur væntanlega talið það hafa mikið táknrænt gildi.

 

Ég gluggaði í frumvarpið, þessi texti er fullur af vondum hugmyndum. Ég held að það megi útiloka að samstaða náist um hann. Það eru fjölmörg atriði sem ganga of langt, svo mjög að það liggur við að maður verði hálf-hræddur við sum þeirra.

 

Frumvarpið má finna í heild sinni hér.  

 

Ég ætla renna yfir þetta, tek stóru atriðin fyrst:

 

Í 4. gr. kemur þetta fyrir

Jafnréttisstofa getur krafið einstök fyrirtæki, opinberar stofnanir, félagasamtök og aðra þá sem upplýst geta um mál um allar upplýsingar og öll gögn sem nauðsynleg þykja vegna sérstakra verkefna stofunnar og athugunar hennar á einstökum málum. Skulu  umbeðnar upplýsingar og gögn afhent Jafnréttisstofu innan hæfilegs frests sem stofan veitir. Jafnréttisstofu er heimilt að leggja dagsektir á þá aðila, sem ekki veita upplýsingar eða þau gögn sem krafist er, þar til úr hefur verið bætt. Dagsektir geta numið allt að 50.000 krónum fyrir hvern dag. Dagsektir renna í ríkissjóð. Ráðherra setur nánari ákvæði um sektargreiðslur í reglugerð.

 

Þessi heimild Jafnréttisstofu er of víðtæk, takmarka þarf heimildina, m.a. með því að binda hana við einstök mál sem hafa með viðkomandi aðila að gera en ekki vegna "sérstakra verkefna".

Nauðsynlegt væri að drög að reglugerð um sektargreiðslur liggi fyrir með lögunum þannig að andlag sektarákvæðisins sé skýrt.

 

6. gr. sem fjallar um málsmeðferð fyrir kærunefnd jafnréttismála finnst mér hreint ótrúleg. Hér eru nokkrar setningar úr þessari grein:

 

Kærunefndin getur enn fremur þegar sérstaklega stendur á tekið mál til meðferðar af eigin frumkvæði eða samkvæmt ábendingum annarra.

.

.

Úrskurðir kærunefndar eru bindandi gagnvart málsaðilum. Nú vill aðili ekki una úrskurði kærunefndar. Getur hann þá höfðað mál til ógildingar úrskurðinum fyrir dómstólum.

.

.

Kærunefnd getur ákveðið að sá, sem kæra beinist gegn, greiði kæranda kostnað við að hafa kæruna uppi.

 

Leikmaðurinn ég skil þetta þannig að kærunefndin, getur verið kærandi, rannsóknaraðili og dómari. Í ofanálag taka refsingar s.k.v. dómi nefndarinnar gildi strax, þó svo að sá sem dæmdur er vilji ekki una úrskurðinum og ætli sér að fá ógildingu hans fyrir dómstól.  Í ofanálag getur sá aðili sem kærður er þurft að greiða kostnaðinn við málarekstur gegn sér.

 

Næst nem ég staðar við 16. gr., æi, æi, hvað á að gera með þetta? Hvernig á að vinna þessa hluti. Liggur ekki fyrir að til verða nokkrar útgáfur af stöðluðum moðreykstexta sem endurskoðendur eða lögmenn eftir atvikum klippa og líma í. Þessi texti er framúrskarandi dæmi um eitthvað sem enga þýðingu mun hafa. Hættið þessu fólk.

 

Svo komum við að 17. gr. en þar er tekið á launajafnrétti, þetta er sú grein sem mér heyrist að helst hafi verið í umræðunni fram að þessu.

 

Konum og körlum er starfa hjá sama atvinnurekanda skulu greidd jöfn laun og njóta sömu kjara fyrir sömu eða jafnverðmæt störf.

 

Ég er ekki á móti þessum texta en ég er á móti því að ekki skuli þarna jafnframt vera tekið á öðrum þáttum sem hafa með framlegð starfsmanna að gera, afköst, gæði og aðra virðisaukandi þætti.  Hlutverk starfsmanna er að búa til verðmæti, þeir sem búa til mest verðmæti eiga að njóta þess.

 

Atvinnurekanda er óheimilt að gera það að skilyrði fyrir ráðningu starfsmanns, að honum sé bannað að veita þriðja aðila upplýsingar um laun sín eða kjör.

 

OK á nú að reyna að tryggja að sem flestir séu settir á taxta, allir í hólfi A fá X, í hólfi B fá Y.  Atvinnurekendur væru einfaldlega þvingaðir til þess að finna  nýjar leiðir til þess að umbuna sínu fólki konum eða körlum, það yrði til sérsvið hjá lögmönnum, sumir þeirra yrðu launaglufusérfræðingar.

 

Til er önnur ráð til þess að hjálpa fólki í sinni launabaráttu sem má flokka undir jafnrétti. Ég tel að þegar liggi fyrir nægar vísbendingar um að munur sé að launum kynjanna, það ætti að vera nægilegur hvatti fyrir atvinnurekendur og konur til þess að tala saman. Vel mætti hugsa sér að vinna úr gögnum sem þegar eru fyrirliggjandi í kerfinu (skv. lögum/reglum þar um -- ath.  ekki persónurekjanlegt) og þannig fá enn betri mynd á kynbundnum launamun. Nú í vestafalli gæti Jafnréttisstofa sent  tonn af  fóli til þess að kynna sér skattskrár þá daga sem þær liggja frami og þannig fengið sæmilega sýn á stöðuna (niður á einstaklinga).

 

Þetta sýnast mér vera stóru atriðin. En það er fjöldi smærri atriða sem þarf að hyggja að. 

1 gr. Hvaða tölfræðiupplýsingar á að greina eftir kyni? --  Allar? Allstaðar?

2 gr. Orðskýringar: Það vantar fleiri orðskýringar, hugtök eins og "hefðbundnar kynjaímyndir" og "neikvæðar staðalímyndir" þarf að skýra og fleiri hugtök.

20 gr. um Kynbundna áreitni er auðvitað mikilvæg grein en hún er samt svona ekki lagagrein. 

Atvinnurekendur og yfirmenn stofnana og félagasamtaka skulu gera sérstakar ráðstafanir til að koma í veg fyrir að starfsfólk, nemar og skjólstæðingar verði fyrir kynbundinni áreitni, þar með talið kynferðislegri áreitni, á vinnustað, í stofnun, félagsstarfi eða í skólum.

Hverjar eru þessar sérstöku ráðstafanir, eru þær bundnar við jafnréttisáætlunina?

Eitthvað bogið

Ég verð alltaf voðalega glaður og stoltur þegar ég sé niðurstöðu Hagstofunnar eða annarra þar sem sýnt er fram á hvað við Íslendingar erum flottir á því í allt og öllu. Einna roggnastur verð ég þegar kemur að því hvað við (hum) eigum mikið af tólum og tækjum. Þegar ég fæ staðfestingu á því að við stöndum öðrum þjóðum framar í því sem flestu öðru.

Smásálin ég.

Ég er nú ekki nema rétt búinn að renna yfir skýrsluna sem Hagstofan kallar "Ísland í evrópsku upplýsingasamfélagi 2006", en við fyrstu sýn finnst mér eitthvað bogið við sumar niðurstöður hennar. Dæmi um þetta er skoðun á gagnvirkri þjónustu hins opinbera en þar skora eftirfarandi lönd best: Austurríki (83%), Eistlandi (79%), Möltu (75%), Svíþjóð (74%), Noregi (72%) og Bretlandi (71%). Við Íslendingar skorum aðeins 47%, þetta særir mig voðalega. Ég er bara ekki að kaupa þetta, ó nei.

Alls ekki.

Reyndar finnst mér að í skýrslunni gæti hér þversagnar. Með "gagnvirkni" er átt við hversu mikil samskipti einstaklingar og fyrirtæki eiga við hið opinbera í gegnum Netið (eða rafrænt yfir höfuð, býst ég við). Eða eins og það er orðað:

Með samskiptum við hið opinbera er átt við að einstaklingar og fyrirtæki leita upplýsinga á opinberum vefsíðum, ná sér í eyðublöð frá opinberum aðilum um internet og senda inn útfyllt eyðublöð til opinberra aðila um internet. Tilboð til opinberra aðila um rafræna miðla eins og Rafrænt markaðstorg teljast einnig til samskipta fyrirtækja við hið opinbera.

Svo segir í skýrslunni um samskipti fyrirtækja:

Árið 2006 hafði meirihluti fyrirtækja á evrópska efnahagssvæðinu átt í samskiptum við opinbera aðila um internet. Algengast var að fyrirtæki hér á landi og í Finnlandi hefðu átt í slíkum samskiptum eða 93–95% fyrirtækja. Að meðaltali höfðu 64% fyrirtækja í aðildarlöndum Evrópusambandsins notað internet til samskipta við opinbera aðila (sjá mynd 3 og töflu 9).

Og um einstaklinga:

Hlutfall einstaklinga á aldrinum 16–74 ára sem notuðu internet til samskipta við opinbera aðila var hæst hér á Íslandi (61%) og í Noregi (57%) árið 2006. Í Hollandi, Finnlandi, Lúxemborg og Danmörku lá hlutfallið á bilinu 43–52% þetta sama ár. Að meðaltali hafði fjórðungur íbúa Evrópusambandslandanna átt í samskiptum við opinbera aðila um internet árið 2006 (sjá mynd 4 og töflu 9).

Er skýrslan þá ekki komin í þversögn? En magn þarf víst ekki að vera sama og gæði og kannski er verið að mæla "gæði" hér?

Finna má skýrslu Hagstofunnar hér.

83% íslenskra heimila tengd netinu

Táknmynd ofskynjunar

Betri helmingurinn benti mér á blogg Guðbjargar H. Kolbeins seint í gær, hún rétti mér líka  Smáralindarblaðið þannig að ég gæti barið svæsið atriðið/hryllinginn augum. Satt best að segja þá vildi ég óskað þess að ég hefði séð blaðið áður en ég las bloggið, þannig hefði ég getað borið viðbrögð mín saman við uppköst Guðbjargar. Satt best að segja held ég að mín viðbrögð hefðu verið engin.

Hérna er textinn úr blogginu hennar: 

„Á forsíðunni má sjá unga stúlku á háum hælum í velþekktri stellingu úr klámmyndum. Hún er tilbúin til þess að láta taka sig aftan frá. Með munninn opinn býður hún lesendum af karlkyni að setja skaufa sína upp í sig.

Forsíðumyndin blandar saman sakleysi barnæskunnar (stúlkan er umkringd böngsum og loðdýrum) við tákn úr klámi (líkamsstellingin, opni munnurinn og háu hælarnir). Útkoman verður hin saklausa hóra, hin hreina mey sem í einni svipan verður klámmyndadrottning. Er slík notkun á táknum, sem eru flestum fullorðnum vel kunnug, viðeigandi á bækling sem er ætlaður fermingarbörnum?” 

Hver ert þú Guðbjörg? Hvað gengur þér til? Eða er réttara að spyrja hvað gengur að þér?

Hvers á stúlkan á myndinni að gjalda, hverskonar virðingarleysi er þetta við unga manneskju og þá sem henni standa næstir? Heldur Guðbjörg virkilega að fagfólkið sem vann þessa mynd og fólkið sem ber ábyrgð á auglýsingablaðinu hafi haft þær hugmyndir sem hún gefur í skyn?

Ég velti því fyrir mér hvort að það fólk sem hefur helgað sig hörku-femínisma sé orðið svo mengað að það sjái táknmyndir kláms og annars þess sem þau nefna sem kynjamisrétti í allt og öllu. Að það sé haldið ofskynjunum?

Mig grunar að Guðbjörg sé þessa stundina að semja vörn sína, ég óttast hálf-partinn, hennar vegna, að hún ætli sér að fylgja þessu eftir í þeim takti sem hörku-femínistarnir myndu gera. Líkast til verður sagt eitthvað í þá veru að fólkið hafi hugsanlega ekkert ætlað sér að gera út á klámið, en að svo illa sé nú samfélagið haldið, svo djúpt hefur klámið smogið inn í heila óvarins almennings að fólk er bara hætt að sjá viðbjóðinn sem er allt umliggjandi, fólk geri því svona hluti ómeðvitað -- þar liggur meinið og það þarf að særa í burt.

Það væru mistök hjá Guðbjörgu að koma ekki fram og einfaldlega biðjast afsökunar, bera við skyndibrjálæði og lofa því að fara í klámofskynjunarmeðferð - a la Hollwood.

Enn og aftur um Lille

Synd þetta með hann Lille, hann er alltaf að koma sér í fréttirnar og alltaf skal það vera á hálf-leiðinlegum nótum. Nú var hann að tapa sér í Englandi, ef að ég skil það rétt. Ég bara vona að hann hristi af sér slyðruorðið sem allra allra fyrst, við vitum það öll að hann á betra skilið en en þetta umtal sem um hann hefur verið.

Koma svo stekkur inn minn Lille ven. 

Manchester United vann Lille öðru sinni

Hefur ekki merkjanleg áhrif á heimsmarkaðsverð!

Rólega, rólega, anda bara alveg rólega, ég held að það sé ekkert að óttast. Þó svo að það hljómi að þessi sending hafi verið stór þá fullyrði ég að svo er í raun ekki. Allavega virðist þetta EKKI hafa haft áhrif á heimsmarkaðsverð. Trúið mér þessi markaður er hrikalega vakur þegar kemur að framboði og eftirspurn.

Hvernig veit ég þetta? Jú sjáiði nú til, því hagar nefnilega þannig til að eitthvað fólk úti í heimi sem hefur verið, já og er, ákaflega annt um að ég sé að performera í bólinu sendir mér reglulega verð á stuði. Ég held að þau hugsi þetta einhvernvegin þannig að til þess að ég sé ekkert að hafa óþarfa áhyggjur þó svo að ég missi (hann) niður dag og dag þá senda þau mér reglulega tilboð (sumir kalla þetta víst spam, hvað er það?) á svona allskonar ballargotteríi. Sem auðvitað þýðir að þó svo að ég sé alveg slakur (hum, eða þannig) enda veit ég hvert ég get leitað. Svo eru þau að bjóða þetta á algjöru djók verði, sem að vísu gæti bara verið fyrir mig, en samt. Alveg hreint einstakt fólk þetta - ég sem þekki það ekki neitt!

Hérna að neðan er dæmið sem sannar þetta með heimsmarkaðsverðið, efri myndin er úr pósti sem ég fékk rétt í þessu (munið þessi markaður er mjög kvikur) og sú neðri er úr viku gömlum pósti. Eins og sjá má er verðið það sama.

 

 

ES. Hvað er þetta Levitra?
ES.ES. Afhverju fer Kári ekki í þennan bransa?

Hald lagt á stinningarlyf