Þúsund orðin, myndirnar og milljarðarnir.

Tal um milljarða er orðið hversdags tal, svo hvunndags að prísinn á þessari mynd af Francis Bacon virkjar, tja hversdaglegur - ég meinaða, bara einn milljarður!

Í hversdagstalinu hefur orðatiltækið "þyngra en tárum taki" notið mikilla vinsælda að undanförnu.

Í þessu samhengi datt mér í hug vefur sem ég rakst á; þetta er einfaldur vefur þar sem ekki er að finna mörg orð, enda segja myndirnar á vefnum það sem segja þarf - þær eru tímanna tákn. Vefurinn gæti á íslensku kallast: bloggið um verðbréfamiðlara með andlitið í gaupnum sér. 

Málverk seldist á milljarð

Jón Baldvin: þvælir og þvælir og þvælist fyrir uppbyggjandi umræðu.

Jón Baldvin er duglegur, hann er að ég held að ná að sannfæra fjöldann um að ef hann hefði nú verið með í ráðum þá værum við sko í svaka fínum málum. Hann er í ef og hefi pakkanum og auðvita í Davíðs Oddsonar pakkanum líka.

Ef menn vilja vera í einfaldri eftirá speki, þá dettur mér í hug þetta innlegg:

• EES var grunnurinn sem bankarnir byggðu á, gerði útrás þeirra mögulega. Það var því ekki frjálshyggjan sem kom þessu fyrirkomulagi á. JB talar eins og margir um nýfrjálshyggju sem kannski eitthvað annað en ég hef í hug - en ég held þó ekki.
• Regluverkið hér er frá ESB komið.
• Seðlabankinn starfar skv. lögum (en ekki óskum DO).
• Það er ekkert sem segir (eftir þennan skell) að krónan sé ónýt. Vissulega höfum við nú sannreynt (en það var víst vitað) að krónan á erfitt með að bera fjármálakerfi hvers umfang er fjórtánföld þjóðarframleiðsla.
• Í regluverkinu stóð ekkert í vegi fyrir því að erlendir bankar hæfu hér starfsemi og tæplega var það frjálhyggjunni að kenna.

Jón Baldvin: Seðlabankastjóri þvælist fyrir á strandstaðnum

Kreppuráð #1 - Hvernig ull verður gull!

Forðast ber að eyða dýrmætum gjaldeyri í óþarfa. Nú ríður á að nýta landsins gæði og það gríðarlega hug- og verkvit sem býr með þjóðinni. Um þetta geta allir verið sammála.

Pappírsiðnaður sem heitið getur er ekki til í landinu, sem þýðir að við þurfum að flytja inn flestar pappírsvörur, það gildir m.a. um þá vöru sem kölluð er: klósett-, salernis- eða skeinipappír. Auðvelt er að spara gjaldeyri sem fer í þessa og skildar vörur. Myndin hér að neðan segir allt um þessa hugmynd.

Auðvita er prjónagagnið dæmi um einstakt hugvit, þar sem markmiðunum hér að ofan er náð eins vel og hægt er; notað er innlent hráefni og vinnuafl. Fólk skyldi athuga það að fyrir utan að fara einkarvel með bossa, vegna náttúrulegar mýktar sinnar, er helsti kostur "gagnsins" að það er endurnýtanlegt. Um mýktna er þaðað segja að hún fer nokkuð eftir vinnsluaðferðum ullarinnar og prjónatökum og svo því hvort gagnið er brúkað rakt eða þurt. 

Prjónauppskriftina er að finna hér. Vitaskuld má síðan þenja þessa uppskrift út og verður þá til ný vara, jafngagnleg þ.e. eldhúspappír eða húsbréf eins og sumir kalla þurrkurnar.

Áfram veginn....

Eitthvað fór alvarlega úrskeiðis...

Ég er þarna lengst til hægri á myndinni.

Líkast til þú líka lesandi góðu :-(

Easy come, easy go...

Mér hefur verið sagt að Róbert Wessman hefði fjármagnað þessi kaup með láni sem á bak við voru ekki aðrar tryggingar en veð í bréfunum sjálfum. Þetta vill segja að hann þurfti ekki að leggja mikið (ef þá eitthvað) út. Hversu rólegur hann var þegar honum varð klúðrið ljóst - tja þetta er sárt, en ekkert sem maður missir svefn yfir - rennir stoðum undir þessa sögu.

Ég hef heyrt það frá ýmsum að tímasetning viðskiptana hafi ekki verið tilviljun, heldur að hún hafi tengst hugsanlegri sameiningu við Byr.

Önnur stór viðskipti með hlutabréf, í Landsbankanum í þetta sinn, eru talin enn áhugaverði. Þar á aðili að hafa keypt fyrir 9 milljarða, fjármagnað með láni með tryggingu í bréfunum. Sem þýðir þá að þeir sem seldu voru komnir með aur í vasann; voru "off the hook". Kaupandinn "dífoltar" svo á lánasamningnum og "allir" eru voða, voða kátir.

Nú svo er það þetta dæmi með Arabíu hristinginn, hann ku róa því öllum árum þessa dagana að þurfa ekki að reiða fram 25 milljarðana fyrir pappírana í Kápþíng.

Svo er það Súggarinn sem keypti í Woolworths, hans aurar eru bara týndir.

Ljóst er að það eru margir milljarðarnir á ferð og flugi í þessum hræringum öllum. Spurningin er kannski hvar þeir lenda svo að lokum.

Íhugar að fara í mál

Ástandið: óráðsía

Það er sorglegt að sveitarfélög í landinu skuli standa svo illa sem raunin er. En þetta ástand er ekkert nýtt, er gamalt viðlag við íslenskan raunveruleika.

Það er hins vegar rugl að stóru sveitafélögin á suðvesturhorninu skuli ekki getað ræktað land sitt nema að steypa sér í stórkostlegar skuldir. Það var allt einhvernvegin komið í yfirspennu í þjóðfélaginu - bara það að skipuleggja eitt nett hverfi, rigga upp nauðsynlegum infrastrúktur o.þ.h. var farið að kost óheyrilegar fjárhæðir. Allt átti að vera tipp topp og klárt í gær, mit ales...

Sem betur fer fyrir sveitastjórnirnar var ekkert mál að fá hagstæð lán og það mátti vel leggja vel í, jafnvel bruðla smá; verð lóðana var bara hækkað - sem aftur var ekkert mál, enda ekkert mál fyrir kaupendur að fá - tja en ekki hvað, hagstæð lán.

 

Milljarða bakreikningur

Ekki bara afþví bara, er það?

Úr hverju var neikvæðni erlendu bankanna sprottin? Erlendir seðlabankar ákveða tæplega sísona að taka sameiginlega afstöðu gegn í íslensku bönkunum! Það er lélegt hjá Agnesi Braga að setja þetta fram án þess, að því er virðist, að gera tilraun til þess að skýra hvað lá að baki fílunni í erlendu bönkunum.

Getur verið að í bankaheiminum hafi "allir" verið búnir að átta sig á því í hvað stefndi. Getur verið að í útlöndum hafi mönnum misboðið eitthvað af því sem þeir sáu til íslensku bankanna? Misboðið: framganga, framkoma, gjörningar - einhver swíng, bankana eða eigenda þeirra.

Þeir felldu bankana

Hertu upp huga þinn, hnýttu allt í hnút

Leggur ekkert inn, tekur bara út
Syndir þínar sem þú aldrei drýgðir sitja í þankanum
Óútleystur tékki í Gleðibankanum Áfram Ísland! Áfram veginn...

Auðvitað vonbrigði

Virkilega?

Kammón hvað átti þetta að gefa okkur? 

Ég skil vel vonbrigði þeirra sem hafa verið að djöflast í þessu dæmi mánuðum saman - auðvita er það drullu fúlt að lúta í lægra haldi.

Að skít tapa!

En ég er ekki að sjá að almenningur hafi af þessu áhyggjur, frekar hitt að við gleðjumst yfir því að þurfa ekki að standi í þessu brölti. Jú, jú, kannað að vera tapið særi þjóðarstoltið.

Það er kannski að bera í bakka fullan lækinn?

æi

Áfram veginn...

Niðurstaðan mikil vonbrigði

Leiðum að líkjast

Verðmæti halda áfram að tapast, hjá Icebank hafa menn talið sig tilneydda til þess að henda eitt stykki vörumerki með tilheyrandi fórnum og kostnaði.

En þetta er skiljanlegt í ljósi aðstæðna og gott að menn bregðist hratt við.

Þetta 

 

 

og þetta

 

 

er Too Close For Comfort.

Svo óska ég Sparisjóðabanka Íslands hf. velfarnaðar. Við treystum því að þeim takist að sigla í gegnum storminn sem nú geisar.

Áfram veginn... 

 

Icebank verður aftur Sparisjóðabanki Íslands