Thanks But No Thanks

Að Íslendingar "... verði jafnframt að standa við alþjóðlegar skuldbindingar sínar" segir aðeins eitt: Það er álit ESB að Íslendingar hafi ekki staðið við sitt og eða að Íslendingar hafi sýnt tilhneigingu til þess að standa ekki við sitt.

Touche!

Þetta má túlka einhvernvegin svona: Vesalings litlu Íslendingarnir eru búnir að gera laglega í brækurnar, við skulum reyna að henda til þeirra molum, en aðeins og því aðeins ef þeir hegða sér eins og siðaðar þjóðir - sem er nú ekki mjög líklegt.

Ái, hvað þessi sneið stingur.

Bretinn kann sig í sínum PR málum. Jolly good job, ol'chaps.

Svona nokkuð nær engri átt. Nauðsynlegt er að bregðast við - strax og af krafti.

Ísland standi við alþjóðlegar skuldbindingar

There is no such thing as a good timing!

Flott kona.
Flott hótel.
Flott þota.
Flott fley.

Vond tímasetning. 

Flott klúður.

Fer beint inni í: Klúður - 101

Ingibjörg hannaði lystisnekkjuna 101

Kom maar op

Ástandið í utanríkismálum þjóðarinnar er orðið hundfúlt. Nú virðast samskipti við þær tvær þjóðir sem mér hefur fundið einna skemmtilegasta að eiga samskipti við vera í uppnámi.

Ég óttast til dæmis að Heineken verð ill fánalegur í átévafferr og á hálft í hvoru von á því að skrúfað verði fyrir enska boltann fljótlega. Hvorutveggja væri til þess að deyfa baráttuþrek vorrar þjóðar.

En samt, þó að við séum hugsanlega að tapa vinum um sinn, þá eigum við ekki að gefa eftir umfram það rausnarlega tilboð sem við höfum þegar boðið Hollendingum.

Vangen me als je kan!

Vooruit en verder...

(es. niðurlenskar tilvitnanir eru alfarið á ábyrgð google sjá: http://translate.google.com)

Hollendingar hóta málsókn

Viðlagasjóður, síðari tíma hörmunga manngerðra

Eyjamenn kunna líklega betur en flestir að takast á við erfiða tíma - hörmungar. Viðlagasjóður var stofnaður í kjölfar gosins, þá sýndu Íslendingar úr hverju við erum gerð - samfélag lagðist á eitt, var í takt. Viðlagasjóður varð til. Vinaþjóðir brugðust líka við. Nú stendur þjóðin frami fyrir hremmingum, viðlaga er þörf. Ég hef spjallað um þetta áður: Endurreisn

Ég hef sagt það áður og segi það enn: lögum um innistæðutryggingar og tryggingakerfi fyrir fjárfesta - þarf að breyta þannig að tryggja á hluta af, eða eftir atvikum allan, sparnað fólks hvort sem um er að ræða innistæður á bankareikningum, í peningamarkaðssjóðum, hlutabréfasjóðum, hlutabréfum eða hvað þessi pappírar allir heita.

Staðreyndin er auðvita sú að venjulegt fólk sem á verðmæti í einhverju slíku er annað hvort að spara eða að geyma peninga milli gerninga. Ekki má gleyma því að almenningur hefur í gegnum tíðina verið hvattur til þess að styðja við atvinnulífið í landinu með sparnaði sínum, leiðin til þess hefur verið að kaupa hlutabréf. Það er því beinlínis óréttlátt að ætla að láta þá sem því kalli svöruðu gjalda þess nú.

Sama gildir um myntkörfulánin - "karfan" reyndist nú oftast vera óttaleg písl, rúmaði ekki nema tvo gjaldmiðla - að þeim skít, sem dreift var um allar trissur, dróst fólk eins mý að mykjuskán. Finna verður leið til þess að minnka höggið sem þetta fólk hefur orðið fyrir. Í það minnsta, sem fyrsta vörn, brúa bilið þar til gengið krónunnar styrkist.

Nauðsynlegt er að reisa við traust og þar með sjálfstraust, í því sambandi þarf að byrja á fjölskyldunum - þær eru undirstaða þjóðfélagsins. Þaðan munum við sækja kraftinn til þess að byggja okkar upp aftur, þar verður samstaðan þjóðarinnar til - við eldhúsborðið.

Mér segir svo hugur að það sé mikilvægara að t.d. fjölskylda sem átti 2 milljónir í sparnaði fái allt sitt til baka en maður sem átti, segjum 50 milljónir á bankareikningi fái allt sitt til baka.

Að fara að hlutfalla strax það sem til skipta er tel ég vera rangt og ekki til þess fallið að flýta fyrir því að sárin grói. Bendi á að þeir sem báru hvað mest úr býtum í því ástandi sem ríkti hér undanfarinn 5 ár eða svo verða einfaldlega að axla meiri byrðar - enda ekki ólíklegt að þeir hafi átt meiri þátt en hinir í að spenna bogann - hagkerfið.

Ég reikna með að meirihluti þjóðarinnar sé mér sammála í þessu.

Af þessu leiðir að ég tel að það hafi verið mistök að ætla að tryggja allar innistæður á bankareikningum og hvað þá að lofa því að ætla að tryggja peningamarkaðsjóðina. En ég vill leiða þetta til lykta á farsælan hátt og tel það mögulegt eitthvað á þessa leið:

Loforð ríkisstjórnarinnar að tryggja öll innlán heimila kostar þá um 550 milljarða, ef ég skil það rétt. Í ofanálag hefur verið gefið í skyn að fólki verði hjálpað eitthvað með peningamarkaðssjóði. Ríkið þarf einfaldlega að meta tjónið og sjá hversu stóran "viðlagasjóð" rétt/vilji er að að setja upp - heildar upphæð sjóðsins tæki mið af uppgjöri á búi bankanna (ath. viðlagasjóðurinn er forgangskrafa). Eigum við að skjóta á 1.000 milljarða.
 
Mér dettur í hug að ferlið eigi að vera þetta:
Fyrsta þrep er að bæta allt að 3 - 5mkr á fjölskyldu í hvaða formi sem eigur fjölskyldunnar eru (voru). Hlutafé (í  fjármálafyrirtækjum) yrði greitt á kaupverði (ath. hugsanlega ávöxtun). Reikningurinn vegna þessa yrði aldrei hærri en 300-500 milljarðar, en yrði þó sennilega umtalsvert lægri. Með þessu væri meðal fjölskyldan vernduð og oki af henni létt. Þetta er gríðarlega mikilvægt.

Á næsta þrepi væri því sem eftir stæði í viðlagasjóðnum notað til þess að greiða hlutfallslega innistæður á reikningum og í peningamarkaðssjóðum. Hér væri rétt að draga frá ávöxtun peningamarkaðsjóða - eða að setja vextina í takt við hefðbundin innlán.

Sumsé ég geng út frá því að venjuleg fjölskylda eigi eitthvað minna en 3 - 5mkr. og að með því að taka áfallið af meirihluta fjölskyldna í landinu verði þjóðin betur í stakk búin til þess að takast á við erfið viðfangsefni komandi missera.

Þanngað til að birtir til hjá þeim sem eiga í erfiðleikum er mikilvægt að við pössum uppá samferðamenn okkar.

Áfram veginn....

Eyjamenn sparka í kreppuna

Örlagaránið...

Hugsið ykkur þetta: Ríkið rænir banka, sem reyndar er tómur og rúmlega það. Þannig að tæpast er hægt að tala um að ránið hafi verið vel ígrundað. Tja í það minnsta virðist tímasetningin hafa verið kolröng. Það er nefnilega best að ræna banka þegar ný peningasending dettur í hús.Þetta lærði maður af káboj myndunum í den.

Ríkinu sem þjóf er nokkur vorkunn, þar á bæ hafa menn væntanlega gefið sér að peningaskápurinn væri bókstafalega að springa enda vissu menn vel að bankinn hafði sjálfur verið feikna slunginn í því að ræna fé af fólki undanfarin misseri.

En ríkið greip í tómt og nú grípa lándrottnar í tómt.

Áfram veginn...

PS. Ég sé fyrir mér Sigga Sigurjóns og "örlagaránið".

Örlagaríkt lán á gjalddaga

Þróa og selja flóknar fjármálaafurðir...

Ég er ekki í nokkrum vafa um að Tryggvi Þór Herbertsson er fær náungi, mjög fær sennilega - enda hefði hann annars ekki verið fenginn til þeirra starfa sem hann hefur gengt.

Ætli það séu ekki um tvö ár síðan Askar Capital fóru í loftið, Tryggvi Þór var fenginn til þess að veita þeirri starfsemi forystu. Áður vissum við af honum í Háskóla Íslands.

En samt, eða kannski þess vegna, var það nú úr hans munni sem ég heyrði hugtakið "fjármálaafurð" fyrst og mig minnir að hann hafi skeyt orðinu "flóknar" fyrir fram - ég fussaði þá.

Ég hef spurt: Hvað eru flóknar fjárfestingavörur?

Í dag fer um mig hrollur!

Áfram veginn...

PS. Eitt sinni heyrði ég það að TÞH væri líklegur í stól seðlabankastjóra.

Tryggvi: Ekkert persónulegt

Fá þetta á einu blaði, takk!

Í frægu "spjalli" þeirra Egils Helgasonar og Jón Ásgeirs kom það fram að JÁJ vissi sko full vel hvað Baugur skuldaði, uppá punkt. En hann gæti bara ekki svarað því vegna þess að krónan væri í svo miklu limbói - en jú jú þetta væri nú allt til á einu blaði.

Egill hefði auðvita átt að krefja JÁJ um "ballparkið" í júgrum eða einhverju, en klikkaði á því (skrítið). 

Það var eins og JÁJ reiknaði ekki með því að fólk gæti ekki reiknað. (Kannski byggt á reynslu hans hingað til?)

Nú fer að líða að því að stjórnvöld verði krafin um blaðið sem sýnir tjónið okkar, íslensku þjóðarinnar - só far. Og líka hitt blaðið með útgönguspá. Þetta verður að gerast áður en fólk fer að reikna sig í gröfina - í þessu ástandi er það auðvelt. 

Ég hvet stjórnvöld (skilanefndirnar) til þess að gefa hvergi eftir í samningum sínum við erlenda lánadrottna.

Áfram veginn...

10 milljarða dala gat?

Allt er stopp í þjóðfélaginu, tja nema verðbólgan

Ég viðurkenni að ég bý ekki yfir fullkomnum skilningi á efnahagsgangverkinu. Samt er ég ekki tilbúinn til þess að kyngja þessu með 75% verðbólgu, sísona.

Sá biti stendur einfaldlega í mér.

Ef svo gott sem ekkert hreyfist, ef nánast allt er stopp, hvernig stendur þá á þessari spá?

Þannig hugsa ég þetta:

Ég átta mig á því að stór hluti aðfanga okkar er í erlendri mynt og gengisvísitalan nú virðist vera í kringum 200 stig. Jafnframt átta ég mig á því að innlendir liðir eru háðir þeim aðföngum og munu því fljótlega hækka; þó ekki línulega.

Samt er það svo að væntanlega munu sumir innlendu liðirnir fara niður s.s. húsnæði, rafmagn og hiti sem eru um 25% í neysluvísitölunni.  Aðrir liðir munu hækka óverulega s.s: heilsugæsla, póstur og sími, tómstundir og menning, menntun, hótel og veitingastaðir (innlendur þáttur þessara liða er kannski 30-40% af vísitölunni). Matvara (12 eða 13% í vnv) ætti ekki að hækka í beinu samræmi við við gengið enda talsverður hluti hennar frá innlendri framleiðslu.

Nú ef að gengi krónunnar styrkist hratt frá því sem nú er (yfirdráttur hjá Norðmönnum og Dönum, Rússalán og IMF lán), eigum við að segja að GVT fari í 150 stig á næstu vikum, þá ættu erlend aðföng ekki að hækka mikið umfram þær hækkanir sem þegar eru komnar út í verðlagið. Beint af augum gætum við séð heiftarlegt skot, en varla meira en 25-30% í næstu mælingu.

Eða hvað!

Áfram veginn...

Spáir 75% verðbólgu á næstunni

Hálfkveðið

Mér segir svo hugur að af flestum veðri litið á þennan stúf sem hálfkveðna vísu.

Nákvæmlega hálfa þá.

Vissulega hreyfing í rétta átt, en slær mig með flötum lófa - ekki mikill þungavigtar bragur á þessari aðgerð.

Áfram veginn...

 

Stýrivextir lækkaðir

Spyrja fyrst, dæma svo!

Ég var að horfa á Kastljósið áðan, þar var verið að ræða hugsanlega lántöku frá IMF. Mér finnst sjálfsagt að ræða þetta mál, enda gríðarlega mikilvægt að okkur takist vel upp. En ég einfaldlega skil ekki þegar menn dæma hugsanlega kosti út af borðinu án þess að svo mikið sem vilja kanna þá. Hef áður haft orð á þess: Hví þá þung spor?

Það er góður siður að taka upplýstar ákvarðanir. Kynna sér málefnið eftir föngum og móta afstöðu til þeirra í því ferli.

En nei, Ömmi var ekkert á því: það þarf ekkert að skoða þetta, það sem þeir hafa boðið hingað til er ömurlegt, það sem þeir munu bjóða okkur verður ömurlegt.

Ömurlegt allt saman - svo einafalt er þetta nú í hans heimi; heimi VG trúi ég.

Ég átta mig ekki á því, allavega úr því sem komið er, hvers vegna það þykja svo þung spor að kanna hvað hægt er að fá frá IMF. Það er ekki eins og margir kostir séu í stöðunni - eða hvað? En sjálfsagt er að skoða þá sem flesta.

Áfram veginn...

IMF tilbúinn að hjálpa Íslandi