Friðspiltur friðstillir

Þetta segir maðurinn núna! Little to late er það ekki? Reyndar virðast ALLIR segja þetta núna, tja nema Ingibjörg Sólrún og starfsmenn utanríkisþjónustunnar (flestir, sumir, einhverjir allavega) og já, Geir.

Auðvita fannst mér þetta alltaf glórulaust, eða svona álíka glórulaust og fyrir okkur að taka þátt í alvöru íþróttakeppnum. Við bjóðum okkur nú samt fram, mætum til leiks, tökumst á við ofjarla okkar - lútum oftast í lægra haldi, stöndum upp, aðeins til þess að bíða eftir næstu rassskellingu. Koma svo allir saman nú, við getum þetta.

En þessi sagnfræðigaur af ætt Kennedýa er nú sæmilega rangstæður. Það eru einfaldlega arfaslök rök að til þess að geta verið gildur limur í öryggisráðinu þurfi viðkomandi þjóð að hafa mannskap og búnað til þess að skjóta mann og annan, kasta sprengjum í allar áttir eða hvað það er sem þjóðir gera með her. Fáránlegt.

Þvert á móti væri það öryggisráðinu til góðs að hafa sem flestar herlausar þjóðir í ráðinu - það blasir við að þeir sem fara með friði eru betri friðarstillar en þeir sem njóta virðingar fyrir ógnarmátt sinn. Eða nýtur sá ekki traust sem ekki getur ógnað með valdi (efnahagslegu eða vopnuðu)?

Teljast þjóðir ekki meðal þjóða ef þær hafa ekki þokalega blóði drifinna slóð, verða þjóðir spilltar af friði? Er vopnlaus friður útópía?

Framboð Íslands út í hött?

Þúsund orðin, myndirnar og milljarðarnir.

Tal um milljarða er orðið hversdags tal, svo hvunndags að prísinn á þessari mynd af Francis Bacon virkjar, tja hversdaglegur - ég meinaða, bara einn milljarður!

Í hversdagstalinu hefur orðatiltækið "þyngra en tárum taki" notið mikilla vinsælda að undanförnu.

Í þessu samhengi datt mér í hug vefur sem ég rakst á; þetta er einfaldur vefur þar sem ekki er að finna mörg orð, enda segja myndirnar á vefnum það sem segja þarf - þær eru tímanna tákn. Vefurinn gæti á íslensku kallast: bloggið um verðbréfamiðlara með andlitið í gaupnum sér. 

Málverk seldist á milljarð

Jón Baldvin: þvælir og þvælir og þvælist fyrir uppbyggjandi umræðu.

Jón Baldvin er duglegur, hann er að ég held að ná að sannfæra fjöldann um að ef hann hefði nú verið með í ráðum þá værum við sko í svaka fínum málum. Hann er í ef og hefi pakkanum og auðvita í Davíðs Oddsonar pakkanum líka.

Ef menn vilja vera í einfaldri eftirá speki, þá dettur mér í hug þetta innlegg:

• EES var grunnurinn sem bankarnir byggðu á, gerði útrás þeirra mögulega. Það var því ekki frjálshyggjan sem kom þessu fyrirkomulagi á. JB talar eins og margir um nýfrjálshyggju sem kannski eitthvað annað en ég hef í hug - en ég held þó ekki.
• Regluverkið hér er frá ESB komið.
• Seðlabankinn starfar skv. lögum (en ekki óskum DO).
• Það er ekkert sem segir (eftir þennan skell) að krónan sé ónýt. Vissulega höfum við nú sannreynt (en það var víst vitað) að krónan á erfitt með að bera fjármálakerfi hvers umfang er fjórtánföld þjóðarframleiðsla.
• Í regluverkinu stóð ekkert í vegi fyrir því að erlendir bankar hæfu hér starfsemi og tæplega var það frjálhyggjunni að kenna.

Jón Baldvin: Seðlabankastjóri þvælist fyrir á strandstaðnum

Kreppuráð #1 - Hvernig ull verður gull!

Forðast ber að eyða dýrmætum gjaldeyri í óþarfa. Nú ríður á að nýta landsins gæði og það gríðarlega hug- og verkvit sem býr með þjóðinni. Um þetta geta allir verið sammála.

Pappírsiðnaður sem heitið getur er ekki til í landinu, sem þýðir að við þurfum að flytja inn flestar pappírsvörur, það gildir m.a. um þá vöru sem kölluð er: klósett-, salernis- eða skeinipappír. Auðvelt er að spara gjaldeyri sem fer í þessa og skildar vörur. Myndin hér að neðan segir allt um þessa hugmynd.

Auðvita er prjónagagnið dæmi um einstakt hugvit, þar sem markmiðunum hér að ofan er náð eins vel og hægt er; notað er innlent hráefni og vinnuafl. Fólk skyldi athuga það að fyrir utan að fara einkarvel með bossa, vegna náttúrulegar mýktar sinnar, er helsti kostur "gagnsins" að það er endurnýtanlegt. Um mýktna er þaðað segja að hún fer nokkuð eftir vinnsluaðferðum ullarinnar og prjónatökum og svo því hvort gagnið er brúkað rakt eða þurt. 

Prjónauppskriftina er að finna hér. Vitaskuld má síðan þenja þessa uppskrift út og verður þá til ný vara, jafngagnleg þ.e. eldhúspappír eða húsbréf eins og sumir kalla þurrkurnar.

Áfram veginn....

Eitthvað fór alvarlega úrskeiðis...

Ég er þarna lengst til hægri á myndinni.

Líkast til þú líka lesandi góðu :-(

Easy come, easy go...

Mér hefur verið sagt að Róbert Wessman hefði fjármagnað þessi kaup með láni sem á bak við voru ekki aðrar tryggingar en veð í bréfunum sjálfum. Þetta vill segja að hann þurfti ekki að leggja mikið (ef þá eitthvað) út. Hversu rólegur hann var þegar honum varð klúðrið ljóst - tja þetta er sárt, en ekkert sem maður missir svefn yfir - rennir stoðum undir þessa sögu.

Ég hef heyrt það frá ýmsum að tímasetning viðskiptana hafi ekki verið tilviljun, heldur að hún hafi tengst hugsanlegri sameiningu við Byr.

Önnur stór viðskipti með hlutabréf, í Landsbankanum í þetta sinn, eru talin enn áhugaverði. Þar á aðili að hafa keypt fyrir 9 milljarða, fjármagnað með láni með tryggingu í bréfunum. Sem þýðir þá að þeir sem seldu voru komnir með aur í vasann; voru "off the hook". Kaupandinn "dífoltar" svo á lánasamningnum og "allir" eru voða, voða kátir.

Nú svo er það þetta dæmi með Arabíu hristinginn, hann ku róa því öllum árum þessa dagana að þurfa ekki að reiða fram 25 milljarðana fyrir pappírana í Kápþíng.

Svo er það Súggarinn sem keypti í Woolworths, hans aurar eru bara týndir.

Ljóst er að það eru margir milljarðarnir á ferð og flugi í þessum hræringum öllum. Spurningin er kannski hvar þeir lenda svo að lokum.

Íhugar að fara í mál

Ástandið: óráðsía

Það er sorglegt að sveitarfélög í landinu skuli standa svo illa sem raunin er. En þetta ástand er ekkert nýtt, er gamalt viðlag við íslenskan raunveruleika.

Það er hins vegar rugl að stóru sveitafélögin á suðvesturhorninu skuli ekki getað ræktað land sitt nema að steypa sér í stórkostlegar skuldir. Það var allt einhvernvegin komið í yfirspennu í þjóðfélaginu - bara það að skipuleggja eitt nett hverfi, rigga upp nauðsynlegum infrastrúktur o.þ.h. var farið að kost óheyrilegar fjárhæðir. Allt átti að vera tipp topp og klárt í gær, mit ales...

Sem betur fer fyrir sveitastjórnirnar var ekkert mál að fá hagstæð lán og það mátti vel leggja vel í, jafnvel bruðla smá; verð lóðana var bara hækkað - sem aftur var ekkert mál, enda ekkert mál fyrir kaupendur að fá - tja en ekki hvað, hagstæð lán.

 

Milljarða bakreikningur

Ekki bara afþví bara, er það?

Úr hverju var neikvæðni erlendu bankanna sprottin? Erlendir seðlabankar ákveða tæplega sísona að taka sameiginlega afstöðu gegn í íslensku bönkunum! Það er lélegt hjá Agnesi Braga að setja þetta fram án þess, að því er virðist, að gera tilraun til þess að skýra hvað lá að baki fílunni í erlendu bönkunum.

Getur verið að í bankaheiminum hafi "allir" verið búnir að átta sig á því í hvað stefndi. Getur verið að í útlöndum hafi mönnum misboðið eitthvað af því sem þeir sáu til íslensku bankanna? Misboðið: framganga, framkoma, gjörningar - einhver swíng, bankana eða eigenda þeirra.

Þeir felldu bankana

Hertu upp huga þinn, hnýttu allt í hnút

Leggur ekkert inn, tekur bara út
Syndir þínar sem þú aldrei drýgðir sitja í þankanum
Óútleystur tékki í Gleðibankanum Áfram Ísland! Áfram veginn...

Auðvitað vonbrigði

Virkilega?

Kammón hvað átti þetta að gefa okkur? 

Ég skil vel vonbrigði þeirra sem hafa verið að djöflast í þessu dæmi mánuðum saman - auðvita er það drullu fúlt að lúta í lægra haldi.

Að skít tapa!

En ég er ekki að sjá að almenningur hafi af þessu áhyggjur, frekar hitt að við gleðjumst yfir því að þurfa ekki að standi í þessu brölti. Jú, jú, kannað að vera tapið særi þjóðarstoltið.

Það er kannski að bera í bakka fullan lækinn?

æi

Áfram veginn...

Niðurstaðan mikil vonbrigði

Leiðum að líkjast

Verðmæti halda áfram að tapast, hjá Icebank hafa menn talið sig tilneydda til þess að henda eitt stykki vörumerki með tilheyrandi fórnum og kostnaði.

En þetta er skiljanlegt í ljósi aðstæðna og gott að menn bregðist hratt við.

Þetta 

 

 

og þetta

 

 

er Too Close For Comfort.

Svo óska ég Sparisjóðabanka Íslands hf. velfarnaðar. Við treystum því að þeim takist að sigla í gegnum storminn sem nú geisar.

Áfram veginn... 

 

Icebank verður aftur Sparisjóðabanki Íslands

Thanks But No Thanks

Að Íslendingar "... verði jafnframt að standa við alþjóðlegar skuldbindingar sínar" segir aðeins eitt: Það er álit ESB að Íslendingar hafi ekki staðið við sitt og eða að Íslendingar hafi sýnt tilhneigingu til þess að standa ekki við sitt.

Touche!

Þetta má túlka einhvernvegin svona: Vesalings litlu Íslendingarnir eru búnir að gera laglega í brækurnar, við skulum reyna að henda til þeirra molum, en aðeins og því aðeins ef þeir hegða sér eins og siðaðar þjóðir - sem er nú ekki mjög líklegt.

Ái, hvað þessi sneið stingur.

Bretinn kann sig í sínum PR málum. Jolly good job, ol'chaps.

Svona nokkuð nær engri átt. Nauðsynlegt er að bregðast við - strax og af krafti.

Ísland standi við alþjóðlegar skuldbindingar

There is no such thing as a good timing!

Flott kona.
Flott hótel.
Flott þota.
Flott fley.

Vond tímasetning. 

Flott klúður.

Fer beint inni í: Klúður - 101

Ingibjörg hannaði lystisnekkjuna 101

Kom maar op

Ástandið í utanríkismálum þjóðarinnar er orðið hundfúlt. Nú virðast samskipti við þær tvær þjóðir sem mér hefur fundið einna skemmtilegasta að eiga samskipti við vera í uppnámi.

Ég óttast til dæmis að Heineken verð ill fánalegur í átévafferr og á hálft í hvoru von á því að skrúfað verði fyrir enska boltann fljótlega. Hvorutveggja væri til þess að deyfa baráttuþrek vorrar þjóðar.

En samt, þó að við séum hugsanlega að tapa vinum um sinn, þá eigum við ekki að gefa eftir umfram það rausnarlega tilboð sem við höfum þegar boðið Hollendingum.

Vangen me als je kan!

Vooruit en verder...

(es. niðurlenskar tilvitnanir eru alfarið á ábyrgð google sjá: http://translate.google.com)

Hollendingar hóta málsókn

Viðlagasjóður, síðari tíma hörmunga manngerðra

Eyjamenn kunna líklega betur en flestir að takast á við erfiða tíma - hörmungar. Viðlagasjóður var stofnaður í kjölfar gosins, þá sýndu Íslendingar úr hverju við erum gerð - samfélag lagðist á eitt, var í takt. Viðlagasjóður varð til. Vinaþjóðir brugðust líka við. Nú stendur þjóðin frami fyrir hremmingum, viðlaga er þörf. Ég hef spjallað um þetta áður: Endurreisn

Ég hef sagt það áður og segi það enn: lögum um innistæðutryggingar og tryggingakerfi fyrir fjárfesta - þarf að breyta þannig að tryggja á hluta af, eða eftir atvikum allan, sparnað fólks hvort sem um er að ræða innistæður á bankareikningum, í peningamarkaðssjóðum, hlutabréfasjóðum, hlutabréfum eða hvað þessi pappírar allir heita.

Staðreyndin er auðvita sú að venjulegt fólk sem á verðmæti í einhverju slíku er annað hvort að spara eða að geyma peninga milli gerninga. Ekki má gleyma því að almenningur hefur í gegnum tíðina verið hvattur til þess að styðja við atvinnulífið í landinu með sparnaði sínum, leiðin til þess hefur verið að kaupa hlutabréf. Það er því beinlínis óréttlátt að ætla að láta þá sem því kalli svöruðu gjalda þess nú.

Sama gildir um myntkörfulánin - "karfan" reyndist nú oftast vera óttaleg písl, rúmaði ekki nema tvo gjaldmiðla - að þeim skít, sem dreift var um allar trissur, dróst fólk eins mý að mykjuskán. Finna verður leið til þess að minnka höggið sem þetta fólk hefur orðið fyrir. Í það minnsta, sem fyrsta vörn, brúa bilið þar til gengið krónunnar styrkist.

Nauðsynlegt er að reisa við traust og þar með sjálfstraust, í því sambandi þarf að byrja á fjölskyldunum - þær eru undirstaða þjóðfélagsins. Þaðan munum við sækja kraftinn til þess að byggja okkar upp aftur, þar verður samstaðan þjóðarinnar til - við eldhúsborðið.

Mér segir svo hugur að það sé mikilvægara að t.d. fjölskylda sem átti 2 milljónir í sparnaði fái allt sitt til baka en maður sem átti, segjum 50 milljónir á bankareikningi fái allt sitt til baka.

Að fara að hlutfalla strax það sem til skipta er tel ég vera rangt og ekki til þess fallið að flýta fyrir því að sárin grói. Bendi á að þeir sem báru hvað mest úr býtum í því ástandi sem ríkti hér undanfarinn 5 ár eða svo verða einfaldlega að axla meiri byrðar - enda ekki ólíklegt að þeir hafi átt meiri þátt en hinir í að spenna bogann - hagkerfið.

Ég reikna með að meirihluti þjóðarinnar sé mér sammála í þessu.

Af þessu leiðir að ég tel að það hafi verið mistök að ætla að tryggja allar innistæður á bankareikningum og hvað þá að lofa því að ætla að tryggja peningamarkaðsjóðina. En ég vill leiða þetta til lykta á farsælan hátt og tel það mögulegt eitthvað á þessa leið:

Loforð ríkisstjórnarinnar að tryggja öll innlán heimila kostar þá um 550 milljarða, ef ég skil það rétt. Í ofanálag hefur verið gefið í skyn að fólki verði hjálpað eitthvað með peningamarkaðssjóði. Ríkið þarf einfaldlega að meta tjónið og sjá hversu stóran "viðlagasjóð" rétt/vilji er að að setja upp - heildar upphæð sjóðsins tæki mið af uppgjöri á búi bankanna (ath. viðlagasjóðurinn er forgangskrafa). Eigum við að skjóta á 1.000 milljarða.
 
Mér dettur í hug að ferlið eigi að vera þetta:
Fyrsta þrep er að bæta allt að 3 - 5mkr á fjölskyldu í hvaða formi sem eigur fjölskyldunnar eru (voru). Hlutafé (í  fjármálafyrirtækjum) yrði greitt á kaupverði (ath. hugsanlega ávöxtun). Reikningurinn vegna þessa yrði aldrei hærri en 300-500 milljarðar, en yrði þó sennilega umtalsvert lægri. Með þessu væri meðal fjölskyldan vernduð og oki af henni létt. Þetta er gríðarlega mikilvægt.

Á næsta þrepi væri því sem eftir stæði í viðlagasjóðnum notað til þess að greiða hlutfallslega innistæður á reikningum og í peningamarkaðssjóðum. Hér væri rétt að draga frá ávöxtun peningamarkaðsjóða - eða að setja vextina í takt við hefðbundin innlán.

Sumsé ég geng út frá því að venjuleg fjölskylda eigi eitthvað minna en 3 - 5mkr. og að með því að taka áfallið af meirihluta fjölskyldna í landinu verði þjóðin betur í stakk búin til þess að takast á við erfið viðfangsefni komandi missera.

Þanngað til að birtir til hjá þeim sem eiga í erfiðleikum er mikilvægt að við pössum uppá samferðamenn okkar.

Áfram veginn....

Eyjamenn sparka í kreppuna

Örlagaránið...

Hugsið ykkur þetta: Ríkið rænir banka, sem reyndar er tómur og rúmlega það. Þannig að tæpast er hægt að tala um að ránið hafi verið vel ígrundað. Tja í það minnsta virðist tímasetningin hafa verið kolröng. Það er nefnilega best að ræna banka þegar ný peningasending dettur í hús.Þetta lærði maður af káboj myndunum í den.

Ríkinu sem þjóf er nokkur vorkunn, þar á bæ hafa menn væntanlega gefið sér að peningaskápurinn væri bókstafalega að springa enda vissu menn vel að bankinn hafði sjálfur verið feikna slunginn í því að ræna fé af fólki undanfarin misseri.

En ríkið greip í tómt og nú grípa lándrottnar í tómt.

Áfram veginn...

PS. Ég sé fyrir mér Sigga Sigurjóns og "örlagaránið".

Örlagaríkt lán á gjalddaga

Þróa og selja flóknar fjármálaafurðir...

Ég er ekki í nokkrum vafa um að Tryggvi Þór Herbertsson er fær náungi, mjög fær sennilega - enda hefði hann annars ekki verið fenginn til þeirra starfa sem hann hefur gengt.

Ætli það séu ekki um tvö ár síðan Askar Capital fóru í loftið, Tryggvi Þór var fenginn til þess að veita þeirri starfsemi forystu. Áður vissum við af honum í Háskóla Íslands.

En samt, eða kannski þess vegna, var það nú úr hans munni sem ég heyrði hugtakið "fjármálaafurð" fyrst og mig minnir að hann hafi skeyt orðinu "flóknar" fyrir fram - ég fussaði þá.

Ég hef spurt: Hvað eru flóknar fjárfestingavörur?

Í dag fer um mig hrollur!

Áfram veginn...

PS. Eitt sinni heyrði ég það að TÞH væri líklegur í stól seðlabankastjóra.

Tryggvi: Ekkert persónulegt

Fá þetta á einu blaði, takk!

Í frægu "spjalli" þeirra Egils Helgasonar og Jón Ásgeirs kom það fram að JÁJ vissi sko full vel hvað Baugur skuldaði, uppá punkt. En hann gæti bara ekki svarað því vegna þess að krónan væri í svo miklu limbói - en jú jú þetta væri nú allt til á einu blaði.

Egill hefði auðvita átt að krefja JÁJ um "ballparkið" í júgrum eða einhverju, en klikkaði á því (skrítið). 

Það var eins og JÁJ reiknaði ekki með því að fólk gæti ekki reiknað. (Kannski byggt á reynslu hans hingað til?)

Nú fer að líða að því að stjórnvöld verði krafin um blaðið sem sýnir tjónið okkar, íslensku þjóðarinnar - só far. Og líka hitt blaðið með útgönguspá. Þetta verður að gerast áður en fólk fer að reikna sig í gröfina - í þessu ástandi er það auðvelt. 

Ég hvet stjórnvöld (skilanefndirnar) til þess að gefa hvergi eftir í samningum sínum við erlenda lánadrottna.

Áfram veginn...

10 milljarða dala gat?

Allt er stopp í þjóðfélaginu, tja nema verðbólgan

Ég viðurkenni að ég bý ekki yfir fullkomnum skilningi á efnahagsgangverkinu. Samt er ég ekki tilbúinn til þess að kyngja þessu með 75% verðbólgu, sísona.

Sá biti stendur einfaldlega í mér.

Ef svo gott sem ekkert hreyfist, ef nánast allt er stopp, hvernig stendur þá á þessari spá?

Þannig hugsa ég þetta:

Ég átta mig á því að stór hluti aðfanga okkar er í erlendri mynt og gengisvísitalan nú virðist vera í kringum 200 stig. Jafnframt átta ég mig á því að innlendir liðir eru háðir þeim aðföngum og munu því fljótlega hækka; þó ekki línulega.

Samt er það svo að væntanlega munu sumir innlendu liðirnir fara niður s.s. húsnæði, rafmagn og hiti sem eru um 25% í neysluvísitölunni.  Aðrir liðir munu hækka óverulega s.s: heilsugæsla, póstur og sími, tómstundir og menning, menntun, hótel og veitingastaðir (innlendur þáttur þessara liða er kannski 30-40% af vísitölunni). Matvara (12 eða 13% í vnv) ætti ekki að hækka í beinu samræmi við við gengið enda talsverður hluti hennar frá innlendri framleiðslu.

Nú ef að gengi krónunnar styrkist hratt frá því sem nú er (yfirdráttur hjá Norðmönnum og Dönum, Rússalán og IMF lán), eigum við að segja að GVT fari í 150 stig á næstu vikum, þá ættu erlend aðföng ekki að hækka mikið umfram þær hækkanir sem þegar eru komnar út í verðlagið. Beint af augum gætum við séð heiftarlegt skot, en varla meira en 25-30% í næstu mælingu.

Eða hvað!

Áfram veginn...

Spáir 75% verðbólgu á næstunni

Hálfkveðið

Mér segir svo hugur að af flestum veðri litið á þennan stúf sem hálfkveðna vísu.

Nákvæmlega hálfa þá.

Vissulega hreyfing í rétta átt, en slær mig með flötum lófa - ekki mikill þungavigtar bragur á þessari aðgerð.

Áfram veginn...

 

Stýrivextir lækkaðir