Að vilja ekki

Hverjum vill Samfó vera samfó?

Magnað er að sjá efnistök Fréttablaðsins í dag, þar á bæ er orkunni eitt í að segja lesendum að við Íslendingar séum í vonlausum málum vegna stöðunar i Icesafe málinu, að "alþjóðasamfélagið" fordæmi okkur o.s.frv. 

Hagfræðivonarstjarna jafnaðarmanna, er í góðum takti með ritstjórn Fréttablaðsins, segir okkur stefna lóðbeint til andskotans ef við gerum ekki eins og Samfó leggur til. Hjá honum má greina samúð með breskum og hollenskum skattgreiðendum umfram samúð með íslenskum ... a la Samfó og VG. En hann gengur þó út frá því að sennilega hefði ríkistjórnin getað bakað þjóð sinni og sjálfri sér talsvert minni vandræði hefði fólk staðið sig í verkum sínum.

En í blaðinu má líka finna hvar:

Gamall foringi Samfó (Ingibjörg Sólrún), reynir að varða leið fyrir sitt fólk út úr bullinu. Hún reyndi þetta líka í yfirlýsingu sinni til fjárlaganefndar á loka metrum Icesave umræðunnar þar. Það var ekki að sjá að henni hefði orðið neitt ágengt þá - nú er bara að sjá hvort að þetta hreyfi ekki við þeim sem hún hefur verið samfó hjá Samfó.

Hagfræðisúperstjarna kommana (Lilja Mó.) reynir að finna fjölina sína aftur. "Halló, ég er sko með fólkinu, þó ég hagi mér ekki þannig í atkvæðagreiðslum á þingi!"

Gamall foringi Framsóknar (Jón Sig.), veltir fyrir sér markalínum valds forseta Íslands, tóninn sá að forsetinn hefði nú ekki mátt gera það sem hann gerði (ekki það að spurningar hans séu ekki góðar).

Þetta lesum við allt í boði útrásarinnar, á meðan útlend stórblöð leggjast okkar megin á vegasaltið. Meðan fólk - almeningur og stjórnmálamenn - í þeim löndum sem málið varðar hefur verulega samúð með málstað okkar.  

Nú spyr ég hvenær ætli íslenskir jafnaðarmenn (forusta þeirra og málpípur) færi sig yfir, yfir til okkar ... þjóðarinnar? Hvað þarf til svo að þeir fari að berjast fyrir og með samferðamönnum sínum. Frekar en að berjast fyrir þeim sem Samfó langar að vera samfó með!

Ég spyr nú bara vegna þess að mér er málið skylt sem Íslendingur, en ekki sem sérstakur áhugamaður um velferð Samfylkingarinnar. 

Þjóð á vonarvöl ...

... hrædd og mædd kaus yfir sig ríkisstjórn, sem svo sendir afdankaðan komma af kampavínsbeði utanríkisþjónustunnar til þess að semja um eitthvert mikilvægasta mál sem þjóðin hefur þurft að semja um.  Tja er furða að þjóðin sé hrædd og mædd og já á vonarvöl; við þurfum að þora að takast á við þær aðstæður sem svikulir banka og bísness besefar komu okkur í - þetta er ekki okkar skuld!

Ég trúi því ekki að kjörnir fulltrúar á Alþingi Íslendinga geti að svo búnu samþykkt ríkisábyrgð vegna þessa ógjörnings.

Áfram veginn ...  frá áþján og eymd.

Svavar fullkomlega vanhæfur

Taktur tafs og tuðs sleginn í moll og anda jafnræðis - meistaraverk?

Þetta köllum við umræðupólitík af mýkstu gerð. Hugsið ykkur nú hvað ríkisstjórnarfundir úti á landi eiga eftir að gera fyrir fólkið í hinum dreifðu byggðum landsins. Hér á ég ekki aðeins við beina efnahagslegu innspýtingu sem slíku fylgir, ss:

• Flugfélagið selur kannski hálfa vél, sem þarf að þjónusta á fundarstað
• Fundarsalur er leigður
• Bakkelsi er keypt hjá bakara
• Eitthvað þarf að útvega af drykkjarföngum
• Hugsanlega fá einhverjir leigubílstjórar túr, í öllu falli þarf einhver farartæki
• Líkast til verður svo boðið til kvöldverðar
• Það þarf síðan að þrífa eftir allan þennan umgang
• Við þetta má bæta staðbundnum margfeldisáhrifum vegna alls þessa

Þetta allt er auðvitað stórkostlegt. En það er langt því frá að fundir sem þessi séu aðeins jákvæðir í beinu efnahagslegu tilliti, nei og nei, óbeini ávinningurinn sem "landsbyggðarlýðurinn" hefur af því að fá til sín ríkisstjórnarfund er miklu meira virði. Sjáið til, að við slíkar kringumstæður er ríkisstjórnin í svo miklum og góðum tengslum við landsbyggðina og tekur ákvarðanir í þeim anda - í því fellst jöfnuðurinn og já, stjórnkænskan!

Ég veit að maður á ekki að skrifa það sem ég ætla að skrifa, en ég finn mig knúinn til: Þetta eru hálfvitar. Hvernig væri að fara að drullast til þess að gera eitthvað sem skiptir máli.

Að því sögðu biðst ég forláts.

Ríkisstjórnarfundur á Akureyri

Stórkostlegar skattahækkanir!

Jóhanna Sigurðardóttir var ekki búin að sitja í nema sólarhring þegar hún boðaði að í pípunum væru stórfeldar hækkanir á sköttum. Hún fylgdi kjaftshögginu eftir eins og handrukkari á spítti; sagði að ekki væri hjá því komist að skera niður á "viðkvæmum" sviðum (heilbrigðis- og menntakerfinu) - klofspark í útglennt klof liggjandi þjóðar. En þetta á jú aðeins að vera tímabundið!

Hún hefði mátt vera svona afdráttarlaus fyrir 3 vikum eða svo. Hvernig tekst postulum hennar og pótintátum að mála þetta í lit heilagleika?

100 daga áætlunin segir að vísu ekkert um skatta, hún segir reyndar heldur ekkert um hvernig eigi að koma heimilunum eða fyrirtækjunum í landinu til hjálpar og svo mæti lengi telja. Þvílíkt úrræðaleysið, það liggur við að hægt sé að tala um það sem algjört.

Ljóst er að vinstri váin, villan sú, skríður nú að ströndum landsins, inn firði, upp dali, yfir heiðar - þjóðinn mun senn týna sér í þessari villu, sökkva í drunga og deyfð.

Ég fékk dúndrandi bísneshugmynd; ætla að flytja inn fullan gám af búsáhöldum - hann verður vonandi kominn til landsins með síðara haustskipinu, ef það kemur þá. Þá verður kátt í höllinni!

Ef það kemur! 

Skattar svipaðir og 2005-2007

Utan rammans

„Það er utan rammans að senda beint inn umsókn…“ þetta sagði Steingrímur J. í fréttatíma RÚV áðan. Atli Gísla vill þjóðstjórn. Ömmi telur EU aðild vera arfavitlausa og aldrei vitlausari en einmitt nú. Vandséð er hvernig fólkið ætlar að ná sáttum í þessu máli, miðað við þessar yfirlýsingar (og fleiri reyndar). Nema þá ef þau ákveða að vera sammála um að vera ósammála og láta sér detta í hug að bera málið þannig fyrir þingið. Þá held ég að Ögmundur myndi nú fyrst sjá vitlausan arfa.

Spennan á stjórnarheimilinu er sumsé að stigmagnast. Stofnaðir eru hópar til að hræra í málamiðlunargumsinu, nú er bara að sjá hverjir vilja gleypa þann graut. Samfó tekur væntanlega hvað sem er og jafnvel þeir sem yngri eru í VG. 

Þá að kvöldfréttaþætti leikritsins. Undirspilið er yfirstemmdur sáttartónn. Aðalleikararnir og aldursforsetarnir, Blondí og Skallagrímur standa keik með leikmyndina í bakgrunni, Blondí er að tala og sækir orðfæri sitt í VG kverið; talar m.a. um Norrænavelferðarstjórn. Hún er reyndar svo mikil blondína að henni fannst nauðsynlegt að benda á þetta samhengi á milli Norrænarvelferðarstjórnar og leiksviðsins sem er Norrænahúsið, þetta þótti henni alveg hreint gasalega smellið - sem best mátti sjá á hennar breiða brosi, en það er ekki oft sem slíkt sést.

Þau segja okkur að þetta gangi nú barasta býsna vel hjá þeim og m.a. hafi verið ákveðið að láta varaformennina, ungafólkið, leiða Evrópumálið til lykta.

Ég spái því að þessi vinna muni ganga prýðilega hjá Degi og Katrínu, að þeim takist að búa til hræring sem einhverjir geti svælt í sig. En ég spái því líka að þessi vellingur gangi illa ofan í þá sem telja sig hafa gott pólitískt nef og þroskaða pólitíska bragðlauka.

Að sumum muni finnast gumsið vera utan rammans ...

Ekki víst að langt sé í land

Ekki samir...

Ég kunni vel við ummæli Steingríms Joð um Evrópu-elítuna, hann hefði að vísu mátt segja þetta við ýmis tækifæri í aðdraganda kosninga. En menn eru auðvitað ekki samir; fyrir og eftir kosningar.

Rétt eins og Steingrími þá leiðist mér ógurlega sjálfumgleði Evrópu-elítunnar, ég öfugt við SJ er fylgjandi því að gengið verð til samninga við EU. Evrópu-hirðin hefur komist upp með að kasta stöðugt fram órökstuddum fullyrðingum um kosti þess að ganga í sambandið, án þess að gerð sé til þeirra krafa (af fréttamönnum) um rökstuðning. Þegar þeim er svarað, í ræðu eða riti, eru viðbrögð evróputrúaðra gjarnan þau að segja þá sem eru þeim ekki sammála vera skilningssljóa afturhaldsmenn, nú eða þröngsýna sveitalubba sem bulla og blekkja. Eðaannað í þeim dúr.

Spennandi verður að fylgjast með stjórnarmyndunarviðræðunum, en ljóst er að ekki verða allir samir þegar þær eru yfirstaðnar - hvort sem samningar takast eða ekki.

Elítan vill í ESB

Það er sárt að tapa ...

Ég er í tapliðinu.

Eftir áratuga sigurgöngu er það ekkert sérstaklega skemmtilegt, þvert á móti. En þó skítt sé og sárt, þá hafði ég haft nokkurn tíma til þess að undirbúa mig - hafði komið mér upp vörnum. Þannig að þó höggið hafi verið þungt þá tóku verjurnar það sæmilega.

Hitt er svo, að það er í því sérkennileg huggun að heil þjóð er með manni í þessu liði - í þessum síða saur.

Áfram veginn ... hina nýju sigurbraut!

Sjálfstæðisflokkur tapar

Hvernig gengur þetta upp?

Ég er einfaldlega ekki að ná ummælum Jóhönnu um að tími prófkjara sé liðinn. Hvað á konan við? Og núna er Steingrímur J. að bulla einhver ósköp um sama efni. Vegna útstrikana þá er tími prófkjara liðinn... ái hjálp! Rök fólk, rök!

Áfram veginn ...

Tími prófkjara liðinn

Evrópa kallar ...

Ekki er víst að ný ríkistjórn lýðveldisins muni snúast um Evrópusambandið og aðild að því, mér finnst það þó líklegt. Átakalínan í stjórnarmyndunarviðræðum vinstra liðsins, Samfó og kommana í VG mun þó líkast til liggja þar.

Ég hef ekkert sérstakar áhyggjur af þessum samningum, vegna þess að ég veit að afturhaldsliðið mun ekki hleypa Samfó á stökk. En ef Samfó færi með poppulistunum Framsókn og Borgarahreyfingunni þá er voðinn vís.

Þar lítum vér baráttu lítillar þjóðar
við lífskjör, sem oft voru döpur og ströng
í styrjöld við eldgos, hafís og þröng,
- fólk, sem í barnslegri fávizku seldi
frelsis síns dýrgrip erlendri hönd,
fólk, sem örmagna í fjötrum stundi,
en fékk ekki slitið harðstjórans bönd.  

Í þessum línum úr ljóði Jóns frá Ljárskógum, Fullveldið tvítugt , er þörf áminning í aðdraganda þess að við förum bráðar í aðildarviðræður við Evrópusambandið. Mikilvægt er að gleyma því ekki að í frelsinu, frelsi okkar Íslendinga sem þjóðar og frelsi okkar sem einstaklinga var (og er) fólgin sá kraftur sem hefur gert okkur að þeirri þjóð sem nýtur hvað mestrar velmegunar og velferðar í heiminum.  Frá helsinu til dagsins í dag höfum við lyft Grettistaki í uppbyggingu þjóðfélagsins. Þar hefur Sjálfstæðisflokkurinn án nokkurs vafa átt hvað mestan þátt.

Okkur varð á í messunni og þó svo að gott sem öll heimsbyggðin sé því sama marki brennd, þá hefðum við átt að gera betur. En það fór eins og það fór, við getum víst lítið gert við því í dag. En við megum ekki láta bakslagið verða til þess að við seljum okkur aftur erlendri hönd.  

Sjálfur er ég fylgjandi aðildarviðræðum við Evrópusambandið, en ég vil gera það í því andrúmslofti sem svífur yfir næsta erindi Jóns.

Í dag er hún hyllt, hin frækna fylking,
svo framgjörn, svo djörf, svo íturglæst,
sem undir frelsisins merkum mættist,
og menningu Íslands lyfti hæst.
Þessi heiðríki dagur geislandi gleði,
sem gaf oss hin liðna tíð í arf,
er helgaður þessum hetjum Íslands
í hljóðri þökk fyrir unnið starf.

Förum í þessa vegferð fullviss um að við erum fjráls þjóð, þjóð á meðal þjóða. En ekki einhverjir vesalingar í vanda. 

Áfram veginn … frelsisins veg!

Fréttaskýring: Stærsta vinstrisveiflan